21 czerwca powitamy kalendarzowe lato. Pogoda za oknem już oznajmia, że zaczyna się ta pora roku u nas zadomawiać. Czas przygód, wygód i wolności. Pracy i nadrabiania nauki. Różne interpretacje, ale jedno słowo – Wakacje.
Niejasne
Wakacje to czas swobody. Młodzi ludzie mogą zaznać odrobiny wolnego, niczym niezmąconego czasu. Jednak niekiedy w filmach pojawiają się kłody pod nogami bohaterów. mierzą się oni z wkraczaniem w dorosłość, problemami w relacjach z przyjaciółmi i rodziną. Buntują się, uciekają, łapią chwilę. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że nie zawsze filmy o tematyce wakacyjnej dotyczą jedynie młodych postaci. Jest ich jednak znacząca większość.
Kamera, akcja
Królowie lata
Cyniczny humor, atmosfera wolności i młodzieńczy bunt. Dwóch nastolatków pragnących pokazać, do czego są zdolni. Nie odnajdują zrozumienia w swoich domach, więc postanawiają założyć własny. Bez sztywnych zasad i reguł. Tylko oni, wolność i las. Jednak nie wszystko jest tak kolorowe, jak się z początku wydaje. Nie każdy dołek będzie do przejścia dla świeżo upieczonej, prawdziwie patchworkowej rodziny.
Pierwsze kroki
Królowie lata to pełnometrażowy debiut dla Jordana Vogt-Robertsa. Jednak nie tylko on stawiał pierwsze kroki przez ten film. Również aktorzy, którzy wykazali się niesamowitym talentem. Nie mający nawet 20 lat zostali otoczeni doświadczonymi graczami na scenie filmowej. W filmie perfekcyjnie odegrał swoją rolę Nick Offerman, znany z takich produkcji, jak seria Parks and Recreation, 21 Jump Street, czy Millerowie.
Nie taka młodzież straszna
Jedną z najprzyjemniejszych stron filmu, jest jego odmienne podejście do buntu młodzieńczego. Nie polega on w tym przypadku, jak to zazwyczaj jest przedstawiane na piciu do upadłego i ciągłym imprezowaniu. Obserwujemy rzeczywistą ucieczkę od świata szarych dorosłych w dzikość lasu, który zmusza bohaterów do stawienia czoła swoim słabościom.
Eurotrip
Zderzenie cywilizacji
Czwórka młodych przyjaciół wyrusza w podróż niczym Kordian z dramatu Słowackiego. Zanim trafią do upragnionych Niemiec zwiedzają Wielką Brytanię, Francję, Holandię, Słowację i Watykan. Wszędzie poznają nową kulturę, język i zwyczaje. Uczą się miejscowych zachowań, przezwyciężają zaskoczenie w drodze ku upragnionemu szczęściu i wolności. Aby to zdobyć, muszą nauczyć się otwartości i tolerancji dla wszelkich różnic.
Głowa w chmurach
Wiele osób zgodzi się ze stwierdzeniem, że na szarówkę codziennego życia nie ma nic lepszego, niż obraz człowieka, który kieruję się sercem. Młody Scotty, w zgodzie z młodzieńczym porywem decyduje się na szaloną, ale odkrywczą podróż do pięknej Mieke.
Novum
Pomimo swoich hollywoodzkich korzeni film broni się przed zaklasyfikowaniem go do szarych blockbusterów. Zarówno ciekawa fabuła, pokazująca różnice między tak bliskimi sobie państwami, jak i ciekawość kierująca młodymi ludźmi, która pcha ich ku nieznanym szlakom. Gra aktorka również jest godna podziwu. Do atmosfery i wytworzonej więzi między bohaterami przyczyniły się zabiegi między innymi Scotta Mechlowicza, czy znanej z Gossip Girl – Michelle Trachtenberg.
Film pokazuje wchodzących w dorosłe życie ludzi z innej perspektywy, niż inne komediowe opowiastki. Zazwyczaj opierają się na ich smutku i miłości, podczas gdy ta produkcja wychodzi zwycięsko stosując inne podejście. Pokazuje żądzę przygód. Radosne chwile podróży, zamiast melodramatów skupionych na miłości i wzajemnych niedomówieniach.
Wycieczkowicze
Kolejna czeska produkcja to komedia o wczasowiczach. Wyruszają w podróż życia. Spotykają się oni przez przypadek w małej, nadmorskiej miejscowości nad Adriatykiem. Znowu więc miejscem akcji staje się Europa. W przypadku tego filmu poznajemy również relacje dzieci i rodziców, problemy osób z mniejszości Postaci są karykaturalnie pokazywane. Problemy z jakimi muszą się zmierzyć stają się momentem przełomowym w ich światku.
Przełom
Wielu z uczestników wakacji odbędzie podczas wakacji przemianę. Przez wystawienie swoich światopoglądów na realną sytuacje zaczynają popadać w konsternację. Podejmują weryfikacji swoich informacji i myśli. Stają się w pełni dorosłymi obywatelami świata, który wymaga, aby być wyrozumiałym, tolerancyjnym i empatycznym.
Ciężko jest żyć lekko
Na przestrzeni filmu obserwujemy różne charakterystyki osób i ich trudów. Poprzez ksenofobiczne małżeństwo żyjące światek Sci-Fi, ludzki odpowiednik Barbie i Kena, po parę gejów. Ten niesamowity kocioł różnorodności prowadzi do zderzenia się światów. Konsekwencją jest niesamowity proces poznania. Przezwyciężenia kryzysu wieku średniego, fobii czy marazmu.
Lato miłości
Film odważny. Przedstawiający niekonwencjonalną miłość. Osoby darzące się uczuciem więcej dzieli niż łączy.
Inne odcienie miłości
Gdy na brytyjską wieś przybywa rozpieszczona jedynaczka wszystko zaczyna kręcić się wokół jej komicznego zachowania. Poznaje ostatecznie dziewczynę, z którą połączy ją ostatecznie wielkie uczucie. Jednak nie do końca wiadomo co je zbliża ku sobie. Osobiście nazwałabym to miłością, może nie stricte erotyczną, jaką zwykło się widywać na ekranach kin. Troszczą się o siebie i stają się swoimi spowiednikami. Towarzyszkami życia.
Baza
Paweł Pawlikowski inspirację czerpał bezpośrednio ze stron książki autorstwa Helen Cross. Nosi on trochę inna nazwę – Moje lato miłości. Miejscem akcji staje się fikcyjne miasteczko w hrabstwie Yorkshire. Fabuła taka jak filmie, bazuje na historii budowania się więzi między dwiema całkowicie różnymi dziewczynami. Głębokiej i nieskończonej. Przezwyciężającej różnice. Jednak po przeczytaniu książki i zestawieniu jej z filmem nie sposób nie zauważyć wielu odstępstw od oryginału. W kinowej adaptacji brak między innymi rozmycia czasoprzestrzeni. Zapewne z racji ograniczenia czasem i wymaganej ścisłości w prowadzeniu akcji.
Odżywcze zmiany
Czas spędzony na wsi może okazać się zbawienny. Zarówno dla zdrowia. W otoczeniu zielonych łąk i lasów można pooddychać świeżym powietrzem i nacieszyć się naturą. Dla Tamsin, wyrwanej ze świata blichtru, dobrego wina i markowych ciuchów pobyt na wsi staje się czasem przemiany. Poznaje ona nowe sposoby patrzenia na świat, co jest dla niej odżywcze. Co równie istotne poznaje ona swoje ciało i erotyczność, do czego przełamuje się dzięki nowej bratnie duszy.
Wszyscy inni
W tym przypadku film nie dotyka tematyki młodzieży. Opowiada o dwójce dorosłych ludzi. Małżeństwo w czasie swoich długo wyczekiwanych wakacji musi zmierzyć się z próbą.
Nie konwencjonalnie
Maren Ade wyreżyserowała film w ten sposób, aby nie pojawił się prym jednego bohatera. jest on złożony z dwóch postaci – męża i żony. W wyniku spotkania skrajnie odmiennej od siebie szczęśliwej pary pojawiają się w nich pytania i wątpliwości. Dużo przyjdzie im zmienić, aby uratować swój związek. Zerwać z ciągłymi grami i matactwami, aby skończyć w pełnym zaufania i radości komplecie.
Inni
Drugi człon tytułu mówi o wszystkich konfrontacjach małżeństwa z pozostałymi wczasowiczami. w ich skład wchodzi między innymi młoda para, członkowie rodziny mężczyzny oraz znajomych spodziewających się dziecka. To wszystko buduje retrospekcje w umysłach małżonków i zmusza do rozliczenia się z samym sobą. Również głowni bohaterowie staja się sobie obcy. Dowiadują się ile jeszcze o sobie nie wiedzą. Wstrząsają się na myśl, że są na skraju wejścia w stan załamywania się ich relacji. Pełne napięcia i agresji sceny z ich udziałem dają pełny obraz relacji interpersonalnych. Nie są to jednak jedynie te epizody, ponieważ cały film jest z im podobnych zbudowany.
Truskawkowe dni
Szwedzki dramat obyczajowy pokazuje wakacje z innej perspektywy. Widzimy je oczami osób, dla których nie kojarzą się one z odpoczynkiem i swobodą. Stają się okresem ciężkiej harówki w pocie czoła. Truskawki, jak wszyscy wiemy, są smaczne i przyjemne, jednak proces ich zbierania żmudny i męczący.
Monotonia
Wiktor Eriksson pokazał rutynę, w jaką popadają pracownicy plantacji. Najczęściej są pokazywani jako obywatele Polski i Litwy. Całe otoczenie wydaje się być na wskroś melancholijne. Komponuje się to w stanie jakim zatrzymało się w tym miejscu życie bohaterów. Stały krąg działań. Praca, sen, praca, sen.
Nowość
Jednak dzieją się na przestrzeni film również momenty przełomowe w życiu bohaterów. przede wszystkim dotyczy to głównej postaci – Wojtka. Poznaje on dopiero świat. Nieznane przyjemności, których próbuje pierwszy raz stają się dla niego bardziej przystępne. Jest to pierwsza praca, miłość, rozgoryczenie postawą dorosłych. Kierują się oni stereotypami i uprzedzeniami. Nie godzą się na miłość młodych z uwagi na przepaść społeczno-ekonomiczną. Historia przypomina szekspirowską.
Kontrast
Świat nie jest czarno-biały, zgodzę się. Reżyser zapewne też, gdyż jego film przepełniony jest motywami. Rodzina, miłość, młodość to tylko niektóre z motywów, po jakie sięgał. Jednak z uwagi na gatunek twórczości najlepiej ukazuje się problem podziału społeczeństwa. Widać to bardzo dobrze na przykładzie młodych zakochanych, którzy nie potrafią się często zrozumieć. Dzieli ich niewidzialna granica, której nie da się pokonać uczuciem. Jest ona zdolna zniknąć tylko za sprawą napraw ze strony dorosłych obywateli świata.
Radio na fali
Na koniec warto dodać coś ze strony komedii budujących w nas swojski klimat wakacji. Przypominającym o tym, że nawet jeśli urlop krótki, to ma cieszyć.
Breaking the law
Grupka indywidualistów za swój wymarzony schron obiera sobie kuter rybacki. jest on w stanie agonalnym, jednak to nie jest to dla nich przeszkodą w spełnieniu marzenia. Prowadzą stację radiową, która nadaje klasyki lat 60. Zabronione rockowe nuty bujają tłumem, jak fala łodzią. Unosząc się na wodach Morza Północnego nadają odważne utwory, sprzeciwiając się tym władzom, które zabraniały z jej korzystania.
Hippi-Happy
Bohaterowie pochodzą ze środowiska hippisowskiego. Swoimi czynami łamią prawo w sposób spokojny. Manifestują wolność do kultury. Może tematyka nie jest do końca wakacyjna, jednak ich życie i otoczenie wpasowuje się w te klimaty. Również czas, jaki Carl spędza razem z muzykami staje się dla niego podróżą. Uczy przez zabawę miłości do tego, co się robi i wytrwałości. Osiemnastolatek miał nauczyć się dyscypliny, ale dostał znacznie więcej.
Wszechstronnie uzdolniony
Richard Curtis widnieje podpięty, jak osoba odpowiedzialna nie tylko za reżyserię. Jest on również producentem i scenarzystą filmu. Do jego dorobku zalicza się takie klasyki kina wczesnego XXI wieku, Nottinghill, Czas na miłość, Mamma Mia czy Dzienni Bridget Jones. Klasyka babskiego wieczoru przy winie i popcornie. Jego styl świetnie pasuje do komedii zapełniających sale kinowe, jak również filmów dotykających inne gatunki. Do twórczości Curtisa wchodzi również seria o fajtłapowatym Jasiu Fasoli oraz Czas Wojny, który zasięgiem inspiracji jest najbardziej odstającym od reszty dramatem wojennym.
Filmy budowane na wspomnieniu wakacji często kojarzą się z balangą młodych i ich nie całkiem odpowiedzialnymi i kulturalnymi wybrykami. Pomimo tego wielu artystów sięga po ten motyw, aby ukazać bunt, młodość i przemianę. Często okres swawoli staje się przełomowym w życiu młodych i nie tylko. Z czym jeszcze mogą kojarzyć się wakacje? Słońce praży, fale delikatnie biją o brzeg, a gdzieś na świecie w czyjejś głowie powstaje film.
