Jak to jest w przeciągu niespełna roku zaistnieć w masowej świadomości? Na to pytanie odpowiedzieć mogą Jacek i Kasia Sienkiewicz, rodzeństwo tworzące duet Kwiat Jabłoni.
Ich debiutancki album, promowany między innymi singlem Dziś późno pójdę spać już w przedsprzedaży znalazł się pomiędzy takimi nazwiskami jak Paweł Domagała czy Dawid Podsiadło. W ostatni piątek miała miejsce oficjalna premiera materiału przygotowanego przez warszawiaków.
Kwiat Jabłoni to esencja tego, co we współczesnej polskiej muzyce jest najlepsze, a Niemożliwe to idealny przykład świetnego debiutu.
Autorzy oscylują wokół folku, popu, czasem zahaczając o elementy rocka i elektroniki. Bawiąc się gatunkami, duet stworzył mocno kontrastujący materiał, opierając się głównie na mandolinie i fortepianie. Chwytliwe melodie, lekkość brzmienia i delikatny wokal Kasi Sienkiewicz przy wsparciu wokalnym brata są w kontrze do treści, która często jest trudna i smutna. Doskonale widać to na przykładach Nie ma czasu lub Nic więcej. Niemożliwe to prawdopodobnie album najlepiej oddający klimat wchodzenia w dorosłość w XXI wieku z ostatnich lat. Z tekstów wylewa się zagubienie, gonitwa, motyw poszukiwania siebie i sensu (Kto powie mi jak). Niepokój czuć nawet w melodiach – Dziś późno pójdę spać lub w refrenie we wspomnianym już Kto powie mi jak. Mamy nawet piosenkę o samobójstwie – Za siódmą chmurą.
Nie zapominajmy o zabawie
Dorastanie w drugiej dekadzie XXI wieku nie opiera się jedynie na wyścigu i wszechobecnych oczekiwaniach. Autorzy również zdają sobie z tego sprawę, serwując słuchaczom bardziej beztroskie utwory. Letnie, energiczne, a jednak nieco leniwe Chodźmy nad wodę. Imprezowe Wzięli zamknęli mi klub ze świetnym wstępem, opartym o klubowe odgłosy i niosącym refrenem. Sporym zaskoczeniem jest również utwór Turysta wykonany jako zespół Hollow Quartet. Wokal Kasi Sienkiewicz odchodzi całkowicie od tego, co słyszymy na pozostałych utworach z płyty. Godna uwagi jest również gitara elektryczna Daniela Warniewskiego, kojarząca się ze stylem Jimiego Hendrixa oraz wyrazista perkusja Antoniego Wojnara. Ten drugi jest również autorem muzyki do Za siódmą chmurą.
Na Niemożliwe ogromną rolę gra mandolina, która praktycznie charakteryzuje cały wydźwięk albumu.
Budowanie nastroju w Dziś późno pójdę spać lub Wodymidaj (zarówno niemal trzyminutowe intro, jak również część “właściwa”). Wokal Jacka Sienkiewicza to idealny równoważnik i dopełnienie do wysokiej barwy głosu siostry, dzięki czemu dostajemy ciekawą kombinację, jak w Nic więcej czy Kto powie mi jak.
Niemożliwe? A jednak!
Ogromną zaletą Kwiatu Jabłoni są przede wszystkim teksty. Autorom bardzo daleko do taniej i tandetnej grafomanii. Tematy utworów ujęto w sposób zgrabny, poetycki, nieprzekombinowany i przyjemny. Muzycy poruszając takie tematy jak pogoń za szczęściem, szukaniem sensu w życiu czy oczekiwania współczesnego społeczeństwa wobec jednostki, nie popadają w zbędny patetyzm. Wersy napisano z gracją, a uniwersalizm pozwala słuchaczom utożsamić się z zawartością płyty.
Kwiat Jabłoni pojawił się znikąd i zgarnia coraz większy rozgłos. Po ich najnowszej produkcji można śmiało podejrzewać, że nie będzie to kolejny one hit wonder, biorąc pod uwagę oddane grono odbiorców, wyprzedane koncerty i wysoką jakość piosenek. Zarówno pod względem lirycznym, jak i muzycznym. Warszawski zespół doskonale obrazując świat w oczach współczesnych młodych Polaków, raczej mimowolnie, zapewnił sobie bezpieczną pozycję na sklepowych półkach. Niemożliwe to album przesiąknięty emocjami, szczerością i poetyckimi zwrotkami, który śmiało można pokazywać starszym pokoleniom jako przykład wkładu Młodych w polską kulturę.
Wielkomiejski Tour po ‘miasteczkach’, czyli Podsiadło znowu w trasie!
