Gry karciane, czyli recepta na dobrą zabawę. 6 gier, których prawdopodobnie nie znałeś

Przez

5 sierpnia 2019

41270

Świnie

Gra przeznaczona dla dowolnej ilości graczy, w której potrzebna jest talia 52 kart. Jeśli liczba uczestników przekracza 5 – można dołożyć kolejną talię.

Wszystkie karty rozkładamy chaotycznie na stole wartościami w dół, jedynie jedna karta zostaje położona po środku wartością do góry. Pierwszy gracz, który wybierany jest losowo, wybiera ze stołu jedną kartę, nazywaną „świnią”.

Jeśli jej kolor pokrywa się z kolorem karty pośrodku, dokłada ją, po czym kładzie kolejną dowolną kartę. Jeśli gracz nie ma żadnej karty w ręce, dobiera jedną ze stołu i dokłada ją do stosu pośrodku. Drugi gracz ma za zadanie wybrać inną kartę, która kolorem będzie pasować do drugiej wyłożonej przez pierwszego gracza. W przypadku, gdy wylosowana karta nie pasuje, gracz bierze ją dla siebie i wybiera karty do momentu, aż jakaś będzie pasować do stosu.

Kiedy na stole nie ma kart, gracze do układania stosu wykorzystują jedynie karty z ręki. Może zdarzyć się sytuacja, w której na stole nie będzie kart, a żadna karta z ręki nie będzie pasować do stosu – wtedy gracz dobiera ze stosu karty tak długo (będą one dołożone w następnej kolejce), aż będzie mógł dołożyć do stosu jedną ze swoich kart (z ręki).

Koniec gry następuje w chwili, kiedy ani na stosie, ani u jednego z graczy nie ma żadnej karty.

W Świniach w dużym stopniu o wygranych decyduje szczęście (lub w przypadku przegranych – jego brak). Żadne umiejętności nie pomogłyby na tyle, żeby wiedzieć, którą kartę, odwróconą przodem do dołu, podnieść. No chyba, że mamy do czynienia z jasnowidzem – wtedy jesteśmy skazani na porażkę…

Dupa biskupa

Gra przeznaczona dla dowolnej ilości osób. W zależności od ilości uczestników liczbę talii można zwiększać, podstawą jest jednak jedna talia, z której wykorzystywane są karty: od 9 do asa.

Wszystkim uczestnikom rozdajemy taką samą ilość kart. Losowa osoba zaczyna grę – wykłada na stół dowolną kartę tak, aby pozostali gracze widzieli jej wartość. W zależności od tego, jaka to jest karta, każdy z graczy musi wykonać określoną czynność:

As – okrzyk „dupa biskupa”
Król – „bonjour, monsieur” lub „dzień dobry panu”
Dama – „bonjour, madame” lub „dzień dobry pani”
Walet – zasalutowanie
Dziesiątka – jak najszybsze położenie dłoni na własnej karcie
Dziewiątka – inna dowolnie wybrana reakcja

Jeśli któryś z graczy nie wykona odpowiedniej czynności – zbiera on wszystkie wyłożone karty. Jeśli czynności nie wykonają dwie osoby lub więcej – nikt nie zostaje ukarany. Zwycięzcą jest ten gracz, który jako pierwszy pozbędzie się wszystkich kart.

Zasady są dość płynne – ilość kart, które biorą udział w rozgrywce oraz czynności dopasowane do poszczególnych wartości można zmieniać wedle uznania. Większość graczy jednak woli hasło przypisane do asa zostawić niezmienione 🙂

Dla każdego coś ciekawego

To tylko kilka gier z tysięcy istniejących. Każdy ma swoje upodobania, woli inny rodzaj rozrywki. Jeśli natomiast na spotkaniu z przyjaciółmi zaproponujemy coś nowego, fajną karciankę z niezbyt skomplikowanymi, ale też nie za bardzo banalnymi zasadami, na jedną rozgrywkę każdy się skusi – jest jednak ryzyko, że może się to skończyć zarwaną nocką. Zasady czytane „na sucho” mogą wydawać się przerażające, skomplikowane i niezrozumiałe. Jednak żadna, nawet najlepiej napisana instrukcja nie nauczy gry tak dobrze, jak sama praktyka.

PlayStation Plus w sierpniu – dostaniemy snajperki i ścigałki