Marzena Herka – Star Wars Jedi: Fallen Order
Dla mnie wybór mógł być tylko jeden. Tytuł gry roku przyznaję rewelacyjnej opowieści z odległej galaktyki, czyli Star Wars Jedi: Fallen Order. Tytuł studia Respawn Entertainment to klasyczne action adventure, w którym można znaleźć m.in. echa serii Uncharted i gier od From Software. Opowiada historię Cala Kestisa, młodego ucznia Jedi, jednego z niewielu ocalałych po Wielkiej Czystce. Poznajemy go, kiedy jako złomiarz ukrywa się na starym statku kosmicznym. Jak można się domyślić, Moc szybko się o niego upomni – Cal stanie przed zadaniem odbudowania Zakonu Jedi. Najpierw jednak musi zmierzyć się ze swoją przeszłością.
Historia godna oryginalnej trylogii
Ta historia brzmi jak typowe „od zera do bohatera” i rzeczywiście taka jest, ale nie powiela wątku Luke’a Skywalkera ze starej trylogii. Bohater Fallen Order idzie swoją własną drogą, co jest wielką zaletą i powiewem świeżości w uniwersum. Cal jest też świetnie wykreowany. Jego motywacje, obawy, słabości i przeżycia są spójne oraz wiarygodne. Od pierwszej chwili jawi się jako osoba, z którą chętnie zaprzyjaźniłabym się w prawdziwym życiu. Zbalansowana lista mocnych i gorszych stron sprawia, że główny bohater wydaje się niezwykle prawdziwy.
Pisząc o protagoniście, nie sposób nie wspomnieć o jego głównym przeciwniku, a raczej przeciwniczce. Druga Siostra, która niemal od samego początku staje się nemezis Cala, jest postacią o dużo głębszej historii, niż może się wydawać na pierwszy rzut oka. W toku fabuły okazuje się, że Inkwizytorce Imperium daleko do jednowymiarowej złej. Kierują nią pobudki, których początkowo bym się nie spodziewała, jednak stają się one całkowicie zrozumiałe, kiedy odkrywa się kolejne tajemnice jej przeszłości.
Bohaterowie poboczni nie zostają w tyle. Każdy z nich ma swój charakter i rolę do odegrania. Głównym wsparciem Cala jest była Jedi o imieniu Cere oraz, a jakże, droid. BD-1 jest absolutnie najbardziej uroczym i oddanym robotem w całym uniwersum! Pomaga bohaterowi jak tylko potrafi i jest w stanie się dla niego poświęcić w każdej sytuacji, a do tego stanowi subtelny comic relief. Jego zachowanie i wygląd sprawiają, że nie można się nad nim nie rozczulić – zupełnie tak, jakby ktoś wrzucił do gry mechanicznego szczeniaka.
Pięknie i różnorodnie
Zachwycić można się też kreacją świata i jego różnorodnością. Podczas rozgrywki odwiedzamy kilka całkowicie unikatowych planet. Mają zróżnicowany klimat, rzeźbę terenu i roślinność, a na każdej czekają inni przeciwnicy. Moją ulubioną jest skalista, półpustynna Dathomira, która skrywa mroczne tajemnice, a do tego jest areną walki z najbardziej widowiskowym bossem w grze. Jeżeli już mowa o szefach, to zdecydowanie należy ich pochwalić, gdyż są zawsze dopasowani do danej lokacji i występują na tyle często, że dostarczają frajdy, ale nie męczą i pozwalają na swobodną eksplorację. Sama walka jest efektowna i naprawdę cieszy oko. Cal podczas rozgrywki zdobywa nowe umiejętności, które nie tylko pozwalają mu na widowiskowe combosy mieczem świetlnym, ale skutkują też coraz lepszym (i bardziej dotkliwym dla wrogów) korzystaniem z mocy. Dzięki temu można poczuć się jak prawdziwy Jedi rodem z filmów George’a Lucasa.
Kosmicznie dobra gra
W produkcji z tak rozbudowanego uniwersum nie można było oczywiście uniknąć większych lub mniejszych easter eggów. Powiem jedno – Fallen Order powinien być wzorem tego, jak powinno się je przemycać do opowieści. Są nienachalne, ale zauważalne. Cieszą oko, ale nie męczą. Nawet większa niespodzianka w finale nie jest tylko po to, żeby połechtać nostalgię fanów, lecz pełni ważną rolę w fabule.
Chciałabym, żeby przygoda z Calem Kestisem nigdy się nie skończyła. Star Wars Jedi: Fallen Order to wspaniała i piękna przygoda nie tylko dla fanów Gwiezdnych Wojen, ale dla każdego, kto szuka dobrej i wzruszającej historii. W tym roku grałam w tytuły z różnych gatunków, jednak żaden z nich nawet w połowie nie wciągnął mnie tak jak Fallen Order. Wszystkie jego elementy są wykonane na najwyższym poziomie i tworzą spójne, wiarygodne dzieło.
