In omnibus – czytelniczym wehikułem ucieczka od smutków

Przez

21 maja 2020

328

Wstęp do zbioru rozpraw, w którym Krzysztof z Opola porównuje czytanie do podróży i przyznaje się do wstydliwej sprawy.

In omnibus requiem quaesivi, et nusquam inveni nisi in angulo cum libro

— Wszędzie spokoju szukałem i nie znalazłem nigdzie, jak tylko w kątku z książką. Ta sentencja mylnie przypisywana jest Umberto Eco, ten bowiem zacytował Wielkiego Naśladowcę, czyli Tomasza a Kempis, nadreńskiego mistyka z XV wieku w swojej genialnej powieści Imię róży. Nie wdając się jednak w spory o autorstwo, jest ona bliska każdemu, kto w czynności czytania odnajduje ucieczkę od trosk świata zewnętrznego.

Fot. Aubrey – Praca własna, CC BY-SA 1.0. Domena publiczna

I ja należę do tego grona. Dobra książka, niezależnie od tego czy papierowa, czy w formie elektronicznej, jest jak wehikuł, którym mogę przenieść się do innego świata. Zwłaszcza teraz, w czasie, kiedy ograniczamy poruszanie się do niezbędnego minimum, taka wirtualna podróż jest idealnym rozwiązaniem.

Zapaleni czytelnicy znają też inne “geograficzne” doświadczenie. To tak zwane “górki wstydu”. Kupki niedokończonych książek wydają się rosnąć w nieskończoność. Czasami nie chcemy przyznać, że wybrana książka po prostu nam nie odpowiada i nie warto do niej wracać. Ale zdarza się też tak, że z innych powodów przerwaliśmy wartościową lekturę.

Oczywiście, że i ja mam takie górki. Niektóre spiętrzyły się w czasie, kiedy moje życie było rozpięte między Opolem i Krakowem. Czasami do porzucenia jednej lektury kosztem drugiej zmuszały mnie rozmaite projekty. Ale teraz już dosyć! Postanawiam wyruszyć na wyprawę, dzięki której uda mi się pokonać “górki”. Czy mi się powiedzie? Zapraszam was czytelnicy do wspólnej wyprawy książkowym omnibusem. Recenzje i eseje o zaniedbanych przeze mnie lekturach znajdziecie poniżej. Pierwsza już niebawem. W drogę!