Nigdy nie zapominaj, że to ja jako pierwszy cię pocałowałem. Nigdy nie zapominaj, że będziesz ostatnią, którą pocałuję. I nigdy nie przestawaj mnie kochać. Nigdy…
Colleen Hoover we współpracy z Taryn Fisher znowu zaskakuje tematem i fabułą książki. Tym razem przenosimy się w świat nastolatków i czasy licealne. Wczuwamy się w losy Charlie i Silasa. Od samego początku widzimy niebanalny temat, który wybrała autorka książki. Kiedy główna bohaterka otwiera oczy, a wokół niej jest pełno ludzi patrzących się na dziewczynę jak na wariatkę, w jej głowie jest chaos, a jedyne co czuje to odosobnienie i zagubienie towarzyszące kompletnemu braku pamięci. Wraz z rozwojem akcji dowiadujemy się, że nie jest jedyną, która nie pamięta nikogo, ani niczego. Silas, który okazuje się jej chłopakiem, jest w podobnej sytuacji. W tej książce przeznaczenie odgrywa kluczową rolę, ponieważ ono sprawia, że dwójka zagubionych nastolatków zaraz po utracie pamięci trafia na siebie. Nie wiedzą komu ufać, jednak wbrew zdrowemu rozsądkowi mają wzajemną wiarę w siebie.
On zrobi wszystko, by wskrzesić wspomnienia. Ona za wszelką cenę chce je pogrzebać
Autorki Never never postarały się, by czytelnik nie miał chwili oddechu od lawiny emocji, by w każdym epizodzie tej książki stale się coś działo. Dzięki dwutorowej narracji czytelnicy mogą śledzić uczucia i myśli obojga bohaterów. Ich umysły są jak czyste karty, lecz zachowują wiedzę o rzeczach, które najprawdopodobniej sprawiały im radość w przeszłości tj. fotografia czy słowa piosenek. Jednak ciemne chmury krążące nad nimi zwiastują kłopoty i nie dają im spokoju. Krew na rękach i pomięte kartki z zapiskami wyrywkowych informacji prowadzą Silasa i Charlie w labirynt gry o utracone wspomnienia. Czy dwójka bohaterów przebrnie przez wszystko razem? Czy miłość okaże się silniejsza od strachu? Czy ich motto z dawnego życia przetrwa? Co ma wspólnego z tym ojciec Charlie? Na te i na inne pytania znajdziesz odpowiedź w Never never autorki niejednego bestsellera.
