Johnny Depp (John Christopher Depp II) swoją karierę filmową rozpoczął już w wieku 21 lat. Zagrał wówczas Glena Lantza w znanym do dziś horrorze Koszmar z ulicy Wiązów. Podczas swojej dotychczasowej kariery aktorskiej zdobył 24 nagrody (w tym Złoty Glob za rolę w musicalu Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street) i 70 nominacji.
Marzyciel
Sir James Matthew Barrie (Johnny Depp) jest pisarzem poszukującym inspiracji. Ku jemu zaskoczeniu odnajduje ją w parku. Spotyka tam Sylvie Llewelyn Davies (Kate Winslet) i jej czterech synów. To właśnie oni inspirują go do napisania Piotrusia Pana. On w zamian uczy dzieci sztuki wyobraźni, co prowadzi do stworzenia ich własnej Nibylandii. Miejsca, gdzie mogą uciec myślami od swoich problemów, od śmierci ojca i choroby matki.
Muzykę do filmu napisał Polak, Jan A. P. Kaczmarek, który za swoje dzieło został nagrodzony Oskarem. Właściwie już sama ścieżka dźwiękowa tworzy malowniczą opowieść w naszej wyobraźni. Piękne stroje aktorów pozwalają przenieść nam się w dawne czasy. Marzyciel zdecydowanie obudzi w Was wrażliwość i pozostanie na długo w Waszej pamięci. Obraz niesie ze sobą radość, ale także smutek, chorobę, rozstanie, ale przede wszystkim przypomnienie co to znaczy być dzieckiem. Jak potężna potrafi być dziecięca wyobraźnia, ale też jak ulotne jest życie.
Piraci z Karaibów
Pięć części (Klątwa Czarnej Perły, Skrzynia umarlaka, Na krańcu świata, Na nieznanych wodach, Zemsta Salazara) przygód Kapitana Jacka Sparrowa (Johnny Depp) i jego załogi. To właśnie z tej roli najbardziej słynie Johnny. Pirackie przygody rozpoczynają się od tego, że Will Turner (Orlando Bloom) zawiera sojusz ze Sparrowem, aby odbić swoją ukochaną Elizabeth Swann (Keira Knightley) z rąk gubernatora.
Każda z części opowiada o czym innym, a piraci mają inne wyzwania. Raz próbują zdobyć Czarną Perłę, innym razem dostać się na kraniec świata, a jeszcze innym razem spotkać się oko w oko z pięknymi, lecz krwiożerczymi syrenami. To co się nie zmienia to fakt, że za każdym razem towarzyszymy Jackowi. Sparrow zdecydowanie nie jest tutaj typem okrutnego, pragnącego rozlewu krwi pirata, lecz bawiącym widzów i zabawnie wymachującym rękami – awangardowym piratem.
Muzyka i scenografia w Piratach z Karaibów zdecydowanie zasługują na uwagę. Autorami ścieżki dźwiękowej są Hans Zimmer i Klaus Badelt. Motyw muzyczny (He’s a Pirate) z Piratów z Karaibów jest tak charakterystyczna, że każdy rozpoznaje go bez zastanowienia. Zdjęcia, ujęcia statków i morza są również urzekające. Momentami możemy nawet odnieść wrażenie jakbyśmy znajdowali się na morzu razem z bohaterami ekranizacji.
Turysta
Będący na wakacjach nauczyciel matematyki Frank Tupelo (Johnny Depp) poznaję piękną Elisę Clifton-Ward (Angelina Jolie), która pracuje dla Interpolu. Za jej sprawą zostaje wplątany w intrygę z udziałem gangów. Elise jest dla Franka zdecydowanie femme fatale. Podczas gdy ona walczy z wrogami, on ucieka przed jej wrogami w piżamie po dachu hotelu.
Choć film wydaje się z pozoru banalny to w rzeczywistości potrafi wciągnąć w swoją fabułę i zaskoczyć zakończeniem. Jeśli macie ochotę na komedię kryminalną z odrobiną romansu, sporą dawką śmiechu i biegającego po dachach Deppa w stylu Jacka Sparrowa, to Turysta jest właśnie dla Was.
Jeździec znikąd
Mimo, że reżyserem tego dzieła jest autor Piratów z Karaibów – Gore Verbinski to Johnny Depp zdecydowanie nie jest tutaj piratem w przebraniu Indianina. John Reid (Armie Hammer) po studiach powraca do swojego rodzinnego miasta. W momencie gdy ginie jego brat, postanawia przywdziać maskę i zacząć wymierzać sprawiedliwość. Pomoże mu w tym Komancz Tonto (Johnny Depp). Podczas gdy Reid szuka realistycznych rozwiązań, Tonto poszukuje pomocy w duchach swoich przodków. Ich sprzeczki są wybuchowe, ale momentami wprowadzają wiele humoru do filmu.
Twórca z pewnością uwielbia pociągi, bo jest ich aż za dużo w filmie. Pościg po pociągu, bijatyki w pociągu, napad na pociąg, właściwie wszystko.. Jeśli jednak lubicie westerny, akcje i oczywiście pociągi to ten film jest właśnie dla Was. Zdecydowanie minusem jest to, że producenci próbowali zmieścić zbyt wiele akcji w ciągu 150 minut filmu. Mimo, że Depp nie odzywał się w filmie zbyt wiele, to jego gesty i mimika sprawiły, że idealnie odegrał swoją rolę.
Beksa
Jeśli lubicie musicale w starym, dobrym stylu z dawką humoru – Beksa to jest właśnie to. Tytułowy Cry Baby, czyli Wade Walker to oczywiście nikt inny jak Johnny Depp w rytmie rock’n’rolla. Jest on również przywódcą gangu z Turkey Point. Na widok, którego oczywiście pod każdą “panienką” uginają się nogi z wrażenia. Po drugiej stronie miasta mieszka Allison Vernon-Williams (Amy Locane), która należy do “porządnej” części społeczeństwa. Przełomową sceną jest moment gdy Allison decyduje się na występ u boku Beksy w Turkey Point.
Jednak to nie jedyna scena muzyczna. W filmie nie ma momentów na ciszę. Wszystko jest jednak tak dobrane, że odnosi się wrażenie jakby muzyka była szyta na miarę do konkretnych scen. Beksa wciągnięty w bójkę przez przyjaciół Allison, trafia do więzienia. Skąd ukochana próbuje go rzecz jasna wyciągnąć. Nie brakuję także groteski. Jednak ten typ humoru może nie trafić do każdego widza. Albo się go lubi i rozumie, albo nienawidzi.
Jeśli zaś lubicie fantastykę, to coś z udziałem Johnnego Deppa również się znajdzie. Depp zagrał Kapelusznika w Alicji w Krainie Czarów, Willy Wonke w Charlie i fabryka czekolady, Gellerta Grindelwalda w Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć oraz wampira Barnabasa w Mrocznych cieniach. Nie możemy też nie wspomnieć o jednej z jego pierwszych ról – Edwardzie Nożycorękim.
Morderstwo w Orient Expressie – powrót do klasyki
Morderstwo w Orient Expressie – powrót do klasyki – recenzja
