Urzekające Rzymskie wakacje z Gregorym Peckiem i Audrey Hepburn. Czyli jedna z najbardziej wyróżnionych komedii romantycznych srebrnych lat Hollywood! Czarno-biały klasyk z iście włoskim temperamentem w scenerii niepowtarzalnych zabytków Wiecznego Miasta. Ale nie tylko to czyni ten film tak romantycznym i sentymentalnym…
Książęce wakacje incognito, jednak czy na pewno?
Księżniczka Anna (Audrey Hepburn) odbywa dyplomatyczną podróż po europejskich stolicach, a kolejną metropolią na liście jest oczywiście Rzym. To w Wiecznym Mieście przyszła władczyni zdaje sobie sprawę, że ma dość sztywnych konwenansów, wypełniania książęcych obowiązków i nieustannego bycia w centrum uwagi. Dlatego pod osłoną nocy niepokorna Anna wymyka się z hotelu i zatrzymuje u – przypadkiem spotkanego – amerykańskiego dziennikarza Joe Bradleya (Gregory Peck). O poranku niespełniony reporter orientuje się, że na jego kanapie śpi młoda księżniczka. Wówczas cwany Joe postanawia wykorzystać fakt, że niesforna dziewczyna pragnie pozostać incognito. Podstępny dziennikarzyna udaje, że nie rozpoznaje w Annie sławnej księżniczki i spędza z nią, pełne przygód, dwadzieścia cztery godziny. Pokazuje zachwyconej księżniczce Rzym, jednocześnie zbierając materiał, który posłuży mu do wywołania nikczemnego skandalu z udziałem przyszłej głowy państwa. W uwiecznianiu wakacji szczęśliwej Anny pomaga zachłanny fotograf. Interesowny Irving Radovich (Eddie Albert) samolubnie liczy na duże pieniądze za spontaniczne zdjęcia młodej księżniczki w rzymskiej scenerii.
Zwiedzanie Rzymu we włoskim stylu – Vespą przez miasto…
Rzymskie wakacje w reżyserii Williama Wylera autentycznie zostały nakręcone w Wiecznym Mieście. Jest to pierwszy, amerykański film, który w całości nagrano we Włoszech. Dlatego widz bez poczucia fałszu, z przyjemnością może podziwiać: rokokowe Schody Hiszpańskie, starożytne Koloseum czy barokową Fontannę di Trevi. Te unikatowe zabytki, ze swoistą monumentalnością, towarzyszą Audrey Hepburn i Gregory’emu Peckowi, dodając filmowi włoskiego charakteru. Jednakże miano pocztówki z rzymskich wakacji przylgnęło do słynnego kadru zwiedzania miasta w zmotoryzowany sposób. Mowa o włoskim jednośladzie marki Piaggio – linii retro skuterów Vespa. Rzymskie wakacje do tego stopnia wypromowały model tego skutera, że jego popularność w latach 50. XX wieku gwałtownie wzrosła, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Do tej pory rzeczona Piaggio Vespa występuje w kulturze masowej, jako piktogram Włoch.
Rzymskie wakacje okazją do przelotnego romansu
Kto by się spodziewał, że w ciągu doby między zbuntowaną księżniczką, a wyrachowanym dziennikarzem zrodzi się wątłe uczucie? W filmie wszystko jest możliwe, tym bardziej, gdy aktorzy doskonale odgrywają swoje role. Audrey Hepburn fenomenalnie wcieliła się w znudzoną rutyną księżniczkę. Ciekawska Anna jednocześnie jest niezwykle dostojną, wytworną damą, a niekiedy naiwną, bezwolną panienką. Debiutująca Hepburn umiejętnie połączyła patetyczne, arystokratyczne oblicze Anny i jej infantylne, niewinne usposobienie. Brytyjska artystka za rolę w Rzymskich wakacjach otrzymała w 1954 roku prestiżowe nagrody: Oscara, Złotego Globa i BAFTA – wszystkie trzy statuetki dla najlepszej aktorki. Sam reżyser tuż po zakończaniu zdjęć do filmu był przekonany, że Audrey Hepburn dostanie Nagrodę Akademii Filmowej. Przeczucie Williama Wylera nie zwiodło go. U boku czarującej Hepburn wystąpił doświadczony Gregory Peck. Wzięty aktor, który już wtedy cieszył się swoistą renomą w Hollywood. Toteż on był idealnym kandydatem do roli dwulicowego Joe Bradleya. Oczywiście niezawodny Peck fantastycznie partnerował Hepburn na planie filmu. Z tego względu trudno wyobrazić sobie inny, aktorski duet odgrywający niefortunnych, przelotnych kochanków.
Uno, due, tre… azione!
Słynne, reżyserskie zawołanie: jeden, dwa, trzy… akcja! – nie zawsze kończy się dublami. Scena, w której księżniczka Anna i Joe Bradley udają się do zabytkowego, marmurowego medalionu Ust Prawdy została nagrana tylko raz! Jak to możliwe? Według legendy kamienne usta płaskorzeźby odgryzają nieprawdomównemu delikwentowi kończynę. A świadomość, że oboje bohaterowie nie są wobec siebie szczerzy, tylko spotęgowała autentyczność wygłupu. Dowcipny Gregory Peck wkładając rękę do starożytnego medalionu nastraszył Audrey Hepburn, że brodate bóstwo, które przedstawia medalion pozbawiło go dłoni. Wówczas aktorka prawdziwie spanikowała, a jej strach był niepozorowany. Ponieważ tego wybryku nie uwzględniono w scenariuszu. Cały incydent wyszedł tak naturalnie, że scena natychmiast została zaakceptowana przez reżysera. Wszak nie było już potrzeby dublowania doskonałego ujęcia. Aby zrozumieć, w czym tkwi sukces figlarnego kadru należy osobiście zobaczyć ten fragment Rzymskich wakacji, a dla wzmocnienia efektu najlepiej obejrzeć cały film.
Komedia komedii nierówna…
Rzymskie wakacje są uznaną klasyczną komedią romantyczną na całym świecie. Mimo że fabuła filmu nie jest wartka – jakbyśmy współcześnie tego chcieli – to ewidentnie beztroski, humorystyczny nastrój nie pozwala widzowi odejść od ekranu. Niejako bajkowa treść kinowego przeboju także niesamowicie intryguje, lub wręcz przeciwnie – nie wzbudza zainteresowania.
„To jest jedna z najbardziej uroczych komedii romantycznych. Chociaż została nakręcona na taśmie czarno-białej, do dziś się nie zestarzała.” – Andrzej Bukowiecki, krytyk i filmoznawca
Dialogi są inteligentne, z polotem, a wypowiadane przez Audrey Hepburn i Gregory’ego Pecka wydają się naturalne oraz wiarygodne. Także stroje, zwłaszcza majestatyczne suknie księżniczki Anny zasługują na szczególną uwagę. Tym bardziej, że Edith Head w 1954 roku otrzymała Oscara za najlepsze kostiumy do filmu czaro-białego. Co za tym idzie stylowe kreacje, które ma na sobie Hepburn są ponadczasowe i nawet dzisiejsze projektantki mogą ich pozazdrościć.
Bardziej kultowo już nie będzie; Ameryka vs. Włochy
Chociaż Rzymskie wakacje nakręcono w Europie, to niewątpliwie są one zrobione wedle kanonów hollywoodzkich. Świadczy o tym mnogość charakterystycznych ujęć na wzór planu amerykańskiego, czyli kadrowanie postaci od głowy do kolan. Także montaż filmu odbył się w Los Angeles. Stąd pewność, że głośna produkcja zawdzięcza swoje istnienie bezkonkurencyjnemu Hollywood i renomowanej, amerykańskiej wytwórni Paramount Pictures.
Film zachwyca pod każdym względem, a pochlebne opinie krytyków ugruntowują przekonanie o niepowtarzalności tej klasycznej komedii. Z pozoru niewymagająca, banalna fabuła absolutnie nie może wyeliminować: szlachetnego scenariusza, wybitnej gry aktorskiej i oryginalnej, rzymskiej scenerii. Warto zobaczyć tę urokliwą produkcję choćby dla samych, kultowych scen na tle Wiecznego Miasta oraz niezrównanej pary; Audrey Hepburn i Gregory’ego Pecka. Niezaprzeczalnie srebrne lata Hollywood doczekały się flagowej komedii romantycznej, która godnie reprezentuje ten gatunek, jak również amerykańską fabrykę snów.
