Dzisiaj, 24 lipca 2022 roku, przypada 162. rocznica urodzin czeskiego grafika i malarza, jednego z czołowych przedstawicieli secesji i fin de siècle’u. Alfons Mucha, bo to o nim mowa, do dziś zachwyca swoimi pracami.
Alfons Mucha, a właściwie Alfons Maria Mucha, urodził się 24 lipca 1860 roku w Iwanczycach. Przez pewien czas pracował w zawodzie, który ze sztuką miał mało wspólnego – był urzędnikiem w sądzie. Posadę załatwił mu ojciec, który trudnił się właśnie tym zajęciem, jednak przyszły artysta rzucił pracę na rzecz sztuki. Zaczął malować dekoracje sceniczne, plakaty i zaproszenia do amatorskich przedstawień teatralnych.

Chciał dostać się na Akademię Praską, jednak nie udało mu się to. Wyjechał więc do Wiednia, gdzie dalej zajmował się sztuką. Swoją twórczością zachwycił niejakiego hrabię Karla Khuen-Belassiho, który pomógł mu w edukacji. Dzięki jego mecenatowi, Mucha zaczął naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Później wyjechał do Paryża i wstąpił do prywatnej szkoły malarskiej – Akademii Julian.

Momentem przełomowym w jego karierze był plakat do sztuki Gismonda. Alfons Mucha zaprojektował go tak, że Sara Bernhardt – odtwórczyni głównej roli – w całej swojej okazałości, w niemal naturalnej wielkości, została przedstawiona na bizantyjskiej mozaice. Zachwycona aktorka podpisała z nim kontrakt, by ten w przyszłości przygotowywał plakaty do sztuk, w których występowała.

Dla Bernhardt Mucha stworzył jeszcze plakaty do sztuk takich jak Lorenzaccio, Dama Kameliowa, Samarytanka czy Medea.

Pracował jako artysta komercyjny, przygotowując ilustracje do książek, kalendarzy (seria litografii Zodiak) czy reklam. Zleceniodawcy pokochali prace czeskiego grafika i dzięki swoim projektom stał się rozchwytywanym artystą grafiki użytkowej.

Mucha publikował także serie swoich grafik na pocztówki i panneaux décoratifs. Każda z tych serii miała swój motyw przewodni, na przykład pory roku, pory dnia lub kwiaty.

Stworzył też cykl przedstawiający historię Słowian od prehistorii do XIX wieku – Epopeję słowiańską, którą uważał za swoje największe osiągnięcie. Podróżował w tym czasie do Rosji, Polski, Serbii i Bułgarii. Dziś dzieła te można obejrzeć w miejscowości Moravský Krumlov. Ostatnim projektem, nad którym pracował Mucha, rok przed śmiercią, był tryptyk Wiek rozumu, Wiek mądrości i Wiek miłości, którego niestety nie dokończył. Zmarł w 1939 roku w Pradze, tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej.
Nie tylko grafika
Mucha nie poprzestał jednak jedynie na grafice. Projektował także biżuterię, między innymi dla Sary Bernhardt do występów na scenie, ale także w 1900 roku projekt jego biżuterii pojawił się na wystawie w Paryżu.
Dzieła artysty, fotografie i przedmioty osobiste można zobaczyć w Muzeum Alfonsa Muchy w barokowym Pałacu Kaunickich w Pradze.