Spektakl Ranny ptaszek Colleen Murphy w reżyserii Dariusza Taraszkiewicza to porządne widowisko teatralne z pełnowymiarowymi postaciami. Jego polska premiera odbyła się 30 września w PROMie Kultury Saska Kępa.
ŚWIETNA OBSADA
Ranny ptaszek to historia małżeństwa – Lilly i Morgana Beaumontów, którzy żyją wygodnie w swojej rutynie do czasu aż Parker, bezdomny, wkrada się do ich domu i życia.
Mocnym punktem spektaklu jest obsada. Główny ciężar akcji spoczywał na barkach Barbary Bursztynowicz i Wojciecha Wysockiego – to oni stworzyli znakomite kreacje aktorskie. Ich wzajemne rozmowy były bardzo naturalne, sprawiały, że można było zapomnieć, iż przyglądamy się aktorom i mieć wrażenie przysłuchiwania się rozmowie małżonków. Na ich twarzach pięknie grały emocje. Znakomicie potrafili w jednej chwili rozbawić publiczność, wywołując salwy śmiechy, a w następnej autentycznie wzruszyć. Rolę nieproszonego gościa zagrał Tomasz Ciachorowski, który również świetnie wcielił się w swoją postać. Szkoda, że miał tak mało czasu scenicznego, ale wykorzystał go maksymalnie, urzekając publiczność.
Bardzo podobały mi się kostiumy – za nie odpowiedzialna jest Dorota Kalitowicz. Pasowały do postaci. Czerwona sukienka, którą nosiła Barbara Bursztynowicz będzie mi się śnić po nocach. Aktorka zresztą wyglądała w niej obłędnie.
DUŻA DAWKA HUMORU I WZRUSZEŃ
Historia rozpisana jest na dwa akty zbudowane na intensywnych emocjach. W moim odczuciu różniły się bardzo od siebie. Pierwszy trzymał w napięciu i bawił publiczność do łez. Natomiast drugi wypełniła dramatyczna rozmowa, pełna wspomnień, rozważań i wyznań, która poruszała i skłaniała do refleksji.
Dla mnie pierwszy akt okazuje się lepszy. Wyszłam po nim zachwycona na przerwę. To była szaleńcza, emocjonująca jazda obfitująca w genialne dialogi. Drugi akt, choć całkiem dobry, to miewał słabsze momenty.
Ranny ptaszek sprawił, że mile spędziłam wieczór i spokojnie mogę go Wam polecić. Bardzo dziękuję za zaproszenie Fundacji SKENE PRO ARTE.
Ranny ptaszek Colleen Murphy (oryg. The Goodnight Bird):
- Reżyseria: Dariusz Taraszkiewicz
- Obsada: Barbara Bursztynowicz, Leon Charewicz/Wojciech Wysocki, Tomasz Ciachorowski
- Scenografia: Tomasz Bzdęga
- Kostiumy: Dorota Kalitowicz
- Tłumaczenie: Mirosław Połatyński
- Prapremiera światowa: Londyn, 2011 r.
- Prapremiera polska: Warszawa, 2017 r.
Artykuł zawierał opinię autora.
