Urodzinowe wspomnienie o Amy Winehouse! Piosenkarka, autorka tekstów, legenda dla fanów. Działaczka społeczna i bizneswoman. Ikona muzyki i stylu. Amy Winehouse. Niestety, jej karierę zakończyła przedwczesna śmierć artystki. Czego o niej nie wiecie?
Amy Winehouse urodziła się 14 września 1983 roku w północnym Londynie. Jej przodkami byli rosyjskimi i polskimi Żydami, którzy wyemigrowali do Londynu. Gdy Amy miała 9 lat, zgodnie z sugestią babci zaczęła uczęszczać do szkoły teatralnej Susi Earnshaw. Przez 4 lata uczyła się śpiewu. Później przeniosła się do szkoły Sylvi Young, gdzie uczęszczała do 16 roku życia.
Początek kariery Amy Winehouse
Wraz ze szkolną koleżanką, Juliette Ashby założyła zespół Sweet ‘n’Sour. To było jeszcze za czasów, kiedy chodziła do szkoły S. Earnshaw. Później Amy zaczęła śpiewać w grupie Bolsha Band. W 2000 roku W lipcu 2000 została „wyróżnioną wokalistką” w National Youth Jazz Orchestra, gdzie śpiewała piosenki inspirowane twórczością Sarah Vaughan i Dinah Washington.
Dobry przyjaciel Amy, Tyler James, wysłał jej taśmę demo do pracownika działu artystycznego jednej z wytwórni płytowych. Dzięki temu Winehouse podpisała w 2002 r. umowę z firmą Simona Fullera. Firma jednak utrzymywała pełne zdolności Amy w tajemnicy. Wokalistka rozwinęła skrzydła dopiero za sprawą Darcusa Beesa z Island Records. Usłyszał on o niej przez przypadek, gdy menedżer zespołu The Lewinson Brothers zaprezentował mu kilka nagrań jego klientów, w których Amy była główną wokalistką. Gdy spytał, czyj to głos, odpowiedziano mu, że to tajemnica. Darcus Beese poszukiwał odpowiedzi na to pytanie przez kilka miesięcy, chcąc podpisać z Amy umowę. Gdy w końcu dowiedział się, kim ona jest, przedstawił ją swojemu szefowi Nickowi Gatfieldowi, aby rozpocząć z nią współpracę, bo był przekonany, że jest rynkowe zapotrzebowanie na naturalny, nietypowy, autentyczny damski talent wokalny.
Dorobek muzyczny Amy
Amy wydała raptem 2 albumy: Frank i Back To Black, jednak to nie przeszkodziło jej w staniu się wielką gwiazdą. Wokalistkę nazywano „białą dziewczyną o czarnym, soulowym głosie”. W 2007 roku otrzymała statuetkę BRIT Awards w kategorii „najlepsza solowa artystka”. W tym samym roku dostała także nagrodę Greatest Britons za cały dorobek artystyczny.
Do jej największych hitów należą: Rehab, Back to Black, You Know I’m No Good czy Tears Dry In Their Own.
Amy posiadała głos rzadko spotykany w Europie – raczej u afroamerykańskich wokalistek soulowych. Szczególnie predestynował on Amy do wykonywania tego rodzaju muzyki. Wokalistka wypracowała sobie w późniejszych etapach kariery charakterystyczną technikę śpiewania przez większość czasu niskim, naturalnym, cichym głosem i krótkich fragmentów przechodzenia w śpiew pełnym głosem w partiach wymagających wysokich tonów.
Do inspiracji Amy należały m.in. Mahalia Jackson, The Ronettes, Aretha Franklin, Sarah Vaughan i Dinah Washington.
Amy jako ikona stylu
Poza głosem, charakterystyczny był również jej styl ubierania się. Grube kreski eyelinerem i fryzura ala ul stały się w pewnym sensie kultowe. Styl Amy zainspirował m.in. Jeana-Paula Gaultiera, który zadedykował jej kolekcję couture na sezon wiosna-lato 2012. Co ciekawe, jej ubiór był często krytykowany przez media.
Działalność gospodarcza Amy
Amy była nie tylko artystką, ale próbowała też swoich sił jako bizneswoman. Założyła własną wytwórnię – Lioness Records. Założyła także spółkę z wytwórnią EMI, celem wypuszczenia serii ozdobnego papieru pakowego i kartek z życzeniami, zawierającymi fragmenty tekstów jej piosenek z albumu Back to Black.
Współpracowała również przy projektowaniu kolekcji składającej się z 17 kreacji razem z domem mody Fred Perry. Według słów dyrektora marketingu domu Fred Perry, Amy aktywnie współtworzyła tę kolekcję decydując o jej stylu, doborze tkanin, kolorów i dodatków. Kolekcja trafiła do sprzedaży w 2010 roku, a po śmierci Amy ukazały się jeszcze 2 kolekcje, które artystka miała zaprojektować jeszcze za życia.
Działalność charytatywna Winehouse
Winehouse udzielała się też w wielu akcjach charytatywnych. Na przykład pojawiła się na składance Classics, u boku takich gwiazd, jak Rolling Stones, której wydanie miało na celu zwrócenie uwagi na ocieplanie klimatu. Podarowała ubrania warte 200 tys. funtów na rzecz lokalnego sklepu charytatywnego w Londynie. Ufundowała również leczenie Juliana Jeana DeBaptiste, które uratowało mu życie. Wspierała także dziesiątki organizacji charytatywnych, m.in. Greenpeace, CARE, UNICEF, Save the Children lub Save the Music Foundation.
Życie prywatne i śmierć artystki
Talent Amy często przyćmiewało życie prywatne artystki. Burzliwy związek z Blake’iem Fielderem, uzależnienie od alkoholu i narkotyków, zaburzenia odżywiania, depresja i samookaleczanie były częstym tematem mediów.
Dalszą karierę Amy przekreśliła jej przedwczesna śmierć. Amy zmarła 23 lipca 2011 roku. Przyczyną zgonu było zatrucie alkoholowe po długim okresie abstynencji.
Amy dołączyła do Klubu 27, do którego należą już m.in. Kurt Cobain, Janis Joplin lub Jimi Hendrix. Określenie Klub 27 określa muzyków, którzy z różnych przyczyn zmarli w wieku 27 lat.
Dziedzictwo Amy
Amy Winehouse zostawiła po sobie niesamowite dziedzictwo. Po śmierci artystki powstała Amy Winehouse Foundation. Inicjatorami są jej rodzice. Fundacja działa na rzecz zapobiegania efektom nadużywania narkotyków i alkoholu przez młodych ludzi, a także tych utalentowanych pośród nich w osiąganiu pełnego potencjału.
Wielu artystów złożyło hołd Winehouse, na przykład poprzez wykonanie jej utworów. Byli to m.in. U2, Lady Gaga, Rihanna, Courtney Love czy Kelly Clarkson.
Grupa Greenday napisała na cześć wokalistki kawałek Amy. Patti Smith, w swoim albumie Banga umieściła utwór This is the Girl, napisany w hołdzie Amy. Mark Ronson zadedykował jej swój album Uptown Special, na okładce którego napisał „Zawsze myślę o tobie i inspiruje się tobą”.
Winehouse stała się inspiracją dla wielu artystów. Wśród nich są m.in. Bruno Mars, Adele, Lady Gaga, Lana del Rey albo Emeli Sande.
Powstała również Amy Winehouse Foundation Resilience Programme For Schools w Wielkiej Brytanii, którego celem jest efektywna edukacja w zakresie uzależnień od narkotyków, alkoholu i radzenia sobie z emocjami.
Wspomnienia o Amy
O Amy powstało też kilka filmów: Saving Amy (na kanwie tego filmu powstała także książka), My Daughter Amy, Amy oraz Amy Winehouse – Back To Black: The Documentary. Rodzice Amy opublikowali także wspomnienia o ich córce. Ojciec – Amy: My Daughter, matka – Loving Amy: The Mother’s Story.
Amy w sztuce
Wielu artystów spoza muzyki oddało hołd Amy. Na przykład w 2013 roku w Muzeum Żydowskim w Londynie wystawę pt. Amy Winehouse: A Family Portrait. Współkuratorami wystawy byli jej brat i ciotka. Składały się na nią osobiste przedmioty piosenkarki, takie jak książki i płyty zaopatrzone w opisy przygotowane przez jej brata. W 2008 roku londyńskie muzeum Madame Tussauds odsłoniło woskową figurę przedstawiającą Amy. London’s Mall Galleries otworzyło w 2008 r. wystawę, w ramach której wystawiano 2 rzeźby przedstawiające Winehouse. Praca autorstwa Guy Portelli – Excess składała się z miniatury piosenkarki leżącej na potłuczonej butelce szampana i kałuży cieczy, która z niej wypłynęła. Ciało artystki było pokryte czymś przypominającym maleńkie pigułki, a w jednej ręce Amy trzymała szklankę. Druga rzeźba nazywała się Celebrity 1, a jej autorką była Charlotte Suckling.
