The Pretty Reckless – Death By Rock And Roll [Recenzja]

Na ten dzień fani The Pretty Reckless czekali bardzo długo – niemal 5 lat. Zespół powrócił z albumem Death By Rock And Roll i zaprezentował 8 nowych piosenek. 8, bo tytułowy singiel, 25, And So It Went oraz Broomsticks poznaliśmy już wcześniej. Warto było czekać tyle czasu na The Pretty Reckless 4?

Smutna historia The Pretty Reckless

Death By Rock And Roll, co dosyć oczywiste, opowiada o tym, przez co The Pretty Reckless przechodzili przez ostatnie kilka lat. Dla przypomnienia: w 2017 roku zmarł Chris Cornell, wielki idol i przyjaciel zespołu, z którym TPR grali wspólną trasę. W tym samym roku, w wypadku motocyklowym, zginął wieloletni przyjaciel i producent grupy, Kato Khandwala. Grupa złożyła mu hołd poprzez okładkę tytułowego singla, na której Taylor pozuje na motocyklu.

Po stracie dwóch bardzo bliskich osób, Taylor popadła w depresję, z której wyzwoliła ją muzyka. Jak sama powiedziała w wywiadzie dla Kerrang!:

„Dotarłam do miejsca, w którym potrzebowałam muzyki. Na początku nie mogłam słuchać muzyki, byłam zbyt zdenerwowana – wszystko przywracało wspomnienia, na które nie byłam gotowa. W końcu dotarłam do miejsca, w którym mogłam posłuchać muzyki i wróciłam do początku. Zaczęłam słuchać The Beatles. Pomyślałam: „Zacznę od pierwszego zespołu, w którym się zakochałam, od którego wszystko się zaczęło”. Wysłuchałam wszystkich albumów Beatlesów, wszystkich dem, wszystkich antologii i od tego czasu przeszłam do Led Zeppelin i Pink Floyd oraz The Who i Oasis i AC / DC. Wreszcie mogłam ponownie posłuchać Soundgarden. A to doprowadziło mnie do tego, że w końcu mogłam sięgnąć po gitarę i pisać ”.

Jak również:

„Kiedy w końcu zaczęłam przekładać pióro na papier i pisać o wszystkim, co czułam, myślałam i przez co przechodziłam, stało się to bardzo oczyszczającym ujściem. To zawsze było oczyszczające ujście, ale nie sądziłam, że jest to coś, do czego mogłabym się zwrócić, ponieważ byłam bardzo zagubiona”.

A także:

„Choć brzmi to banalnie, rock’n’roll uratował mi życie. Nie wiem, gdzie byłabym bez niego, ani gdybyśmy nie stworzyli tego albumu. Doszłam do takiego miejsca w moim życiu, w którym naprawdę musiałam podjąć świadomą decyzję: śmierć lub pójście naprzód. Na szczęście zdecydowałam się pójść do przodu i przypisuję to muzyce. Historia jest taka, że ​​sytuacja się poprawia. Jeśli chcesz to zobaczyć, na końcu tunelu jest światło ”.

Do Kato nawiązują trzy piosenki: Death By Rock And Roll, Rock And Roll Heaven i Harley Darling. Ta ostatnia odnosi się do motocykli Harley Davidson, których fanem był Kato.

Jednak śmierć Kato to nie jedyne tematy, jakie Taylor podjęła na tym albumie. Na przykład – And So It Went odnosi się do czasów pandemii. Jak Momsen powiedziała w wywiadzie dla Metal Hammera:

„Świat jest w stanie niepokojów społecznych. And So It Went w zasadzie pochodzi z tej wizji. Jako autor tekstów czuję, że nie jestem tutaj, aby prawić kazania. Używam muzyki, aby obserwować i komunikować to, co widzę wokół mnie (…)”.

Co ciekawe, pierwszą piosenką na album DBRAR, którą Taylor napisała, była 25. Jest ona refleksją na temat życia artystki, która w pewnym momencie spojrzała na swoje życie i powiedziała: „Nadal tu jestem!”.

Teksty pozostałych utworów pozostawię czytelnikom do interpretacji. W końcu sama Taylor woli, kiedy fani po swojemu interpretują jej teksty…

Klasyczne The Pretty Reckless

Typowe dla twórczości The Pretty Reckless jest czerpanie z dokonań innych kapel rockowych lub grunge’owych. Tak jest też na DBRAR, co przejawia się chociażby w gościnnym udziale Matta Camerona(Pearl Jam, Soundgarden) i Kima Thayila (Soundgarden) w utworze Only Love Can Save Me Now. Dodatkowo – początek My Bones w mojej opinii brzmi trochę jak Dissident Disorder Judas Priest, ale scoverowane przez Halestorm. Poza tym mamy nawiązania do poprzednich albumów zespołu, na przykład do Who You Selling For? Można to usłyszeć w My Bones, Standing at the Wall i Turning Gold. Ponadto, kiedy po raz pierwszy usłyszałam solo w Only Can Save Me Now, miałam przebłyski ze Sweet Things (album Going to Hell).

Cała płyta prezentuje się dosyć różnorodnie. Z jednej strony mamy mocne i pompatyczne kawałki, jak 25, Only Love Can Save Me Now i Rock And Roll Heaven, z drugiej lżejsze numery takie, jak Broomsticks, Got So High czy Standing at the Wall. The Pretty Reckless postanowili też poeksperymentować nieco z country, co zdecydowanie słychać w Harley Darling.

Emocje i ulubieńcy

Nie ukrywam, że słuchając tej płyty, nieraz miałam łzy w oczach – szczególnie 25, Turning Gold i Rock And Roll Heaven niespodziewanie chwyciły mnie za gardło. Zresztą, moim zdaniem 25 to jedna z najlepszych piosenek nie tylko z Death By Rock And Roll, ale i z całej twórczości zespołu! Do moich faworytów z tej płyty należą też: Only Love Can Save Me Now, Witches Burn i My Bones.

Po pierwszym przesłuchaniu zakochałam się w tej płycie. I z każdym kolejnym utwierdzam się w przekonaniu, że najprawdopodobniej będzie to mój ulubiony album z tego roku! Zdecydowanie warto było czekać!