Rewelacyjny trębacz, puzonista oraz wokalista, wraz ze swoją trupą ponownie odwiedzi Polskę. W ramach europejskiej trasy, Trombone Shorty & Orleans Avenue zagrają w marcu jedyny koncert w naszym kraju. Zapiszcie to sobie w kalendarzach!
Trombone Shorty & Orleans Avenue w Warszawie – co, gdzie, kiedy?
Trombone Shorty & Orleans Avenue są doskonale znani polskiej publiczności. Występowali już w roli supportu na dwóch ogromnych koncertach – jesienią 2015 roku przed Foo Fighters i latem 2018 przed samymi The Rolling Stones. Pomiędzy tymi koncertami gościli jako gwiazdy wieczoru w kilku polskich miastach, gdzie publiczność nie pozwalała Trombone Shorty & Orleans Avenue szybko zejść ze sceny, a każdy występ nagradzała długimi oklaskami.
Kto zagra: TROMBONE SHORTY & ORLEANS AVENUE (USA)
Kiedy: 24.03.2018 (niedziela)
Gdzie: Warszawa, Palladium, ul. Złota 9
Bilety: przedsprzedaż – 110PLN – miejsca stojące, 130PLN – balkon, w dniu koncertu 130PLN – miejsca stojące, 150PLN – balkon
Organizator: Knock Out Productions
Trombone Shorty & Orleans Avenue w Warszawie – zespół
Urodzony w Nowym Orleanie Troy Andrews, który w świecie muzyki znany jest jako Trombone Shorty, już w bardzo młodym wieku miał na koncie osiągnięcia, jakie marzą się wielu jego starszym kolegom po fachu. Współpracował, chociażby z Markiem Ronsonem, Cee-Lo Greenem, LeAnn Rimes, Zac Brown Band, Madonną, Macklemorem, czy Jeffem Beckiem. Pojawił się w słynnych amerykańskich programach telewizyjnych, serialach, a także zagrał w przerwie meczu gwiazd NBA.
Z muzyką od dziecka
Wielka od lat postać nowoorleańskiego jazzu pojawiła się na świecie 2 stycznia 1986 roku. Jest równie świetnym puzonistą, co trębaczem. Pochodzi z dzielnicy Tremé, więc nie dziwi fakt, że już jako dorosły i ukształtowany artysta został zaproszony do udziału w tak właśnie zatytułowanym serialu autorstwa Davida Simona (m.in. The Wire). Muzyka była mu pisana. Już jako czterolatek stał na scenie u boku Bo Diddleya podczas New Orleans Jazz & Heritage Festival. Dwa lata później stał już na czele zespołu, biorącego udział w paradach. Będąc nastolatkiem, wchodził w skład The Stooges Brass Band. Swój ogromny talent szlifował w szkole The New Orleans Center For Creative Arts (NOCCA).
Pierwszym z wielkich, który zaprosił go do współpracy, był Lenny Kravitz. Gdy nie koncertował po świecie, Trombone Shorty aktywnie uczestniczył w życiu muzycznym Nowego Orleanu. Kiedy miasto zostało zniszczone przez huragan Katrina, muzyk wszedł w skład New Orleans Social Club, aby nagrać album, z którego dochód został przeznaczony na pomoc ofiarom żywiołu. W 2006 roku wystąpił na scenie z U2 i Green Day w Nowym Orleanie podczas show przed meczem futbolu amerykańskiego. Rok później magazyn “Offbeat” z Nowego Orleanu nagrodził Trombone’a Shorty’ego tytułem Wykonawcy roku.
Bez ograniczeń
Trombone Shorty jest oczywiście nie tylko sidemanem, lecz również bandleaderem, nagrywającym na własny rachunek od 2002 roku. Od 2009 roku Troy koncertuje pod szyldem Trombone Shorty & Orleans Avenue. Ostatnie studyjne dokonanie nowoorleańskiego muzyka to pochodzący z 2017 roku album Parking Lot Symphony. Płytę otwiera kompozycja Laveau Dirge No. 1, kwintesencja piękna soulu z Nowego Orleanu, poświęcona słynnej kapłance voodoo. Wraz z towarzyszącymi muzykami Trombone Shorty skacze na płycie z gatunku na gatunek, czerpiąc również z bluesa, funku, hip-hopu, popu. Jak mówi: Muzyka przynosi jedność.
Album wyprodukował nominowany do Grammy producent Chris Seefried (Andra Day, Fitz And The Tantrums), a wśród współpracowników pojawili się członkowie Edward Sharpe & The Magnetic Zeros, The Meters, Better Than Ezra, Dumpstaphunk. Najpierw Trombone Shortz pracował przez dwa tygodnie w swoim domowym studiu, a potem musiał wyruszyć w drogę i to, co nagrał, przeleżało na twardym dysku przez rok z okładem.
Po powrocie kompozycje zostały zarejestrowane z pełnym składem. W zestawie znalazł się napisany przez legendę sceny nowoorleańskiej Allena Toussainta utwór Here Comes The Girls oraz kompozycja The Meters It Ain’t No Use, w której gościnnie pojawia się gitarzysta zespołu Leo Nocentelli. W napisaniu Familiar wspomógł go Aloe Blacc.
Są na płycie momenty wzruszające, jak instrumentalny Tripped Out Slim, zainspirowany śmiercią przyjaciela rodziny, który miał właśnie taką ksywkę. Ślady popu znajdziemy w Where It At?, który napisał znany z Better Than Ezra Kevin Griffin.
Maciej Juraszek
źródło: materiały organizatora
