BMG wydało box set In Nomine Satanas od Venom!
Box set In Nomine Satanas zawiera pierwsze cztery albumy kultowego zespołu: Welcome to Hell, Black Metal, At War with Satan i Possessed, płytę z nagraniem live – Eine Kleine Nachtmusik (Hammersmith Odeon, 1985 r.) i DVD – 7th Date of Hell – Live at The Hammersmith Odeon, 1984, jak również krążek Sons of Satan, zawierający wersje demo niektórych utworów oraz wczesne nagrania zespołu na żywo.
Venom jest niekwestionowaną legendą. Bez nich być może nie byłoby takich zespołów, jak Metallica, Behemoth, Celtic Frost czy Mayhem. Mimo iż, na przykład, płyta Black Metal nie jest typowo rozumianym black metalem, to zdecydowanie miała wpływ na ten gatunek.
Natomiast twórczość Venom potwierdza mój pogląd, iż nie po drodze mi z muzyką lat 70. i 80. Oczywiście, nikomu nie będę odbierała tytułów ani nie będę mówić, że Venom nie jest legendą, bo byłaby to herezja, a do tego kłamstwo.
Jednak żadna z tych płyt nie zrobiła na mnie wrażenia. Rozumiem, że te 40 lat temu to było coś świeżego, nowego i przełomowego – ale nie kupuję tego. Bliżej mi do zespołów, które są na scenie kilka, kilkanaście, dwadzieściakilka lat – najstarszy zespół, którego słucham, to Arch Enemy. I to nie jest kwestia tego, ile jakaś kapela tworzy – tylko samej twórczości. Nie jestem oldschoolowym metalowcem i dla mnie muzyka lat 70. czy 80. jest nudna.
O słowie pisanym
Podobają mi się teksty Venoma. Z jednej strony nic tu nie jest podane prosto w twarz, ale wiele rzeczy można łatwo odczytać. To nie są teksty, jak w przypadku Conception – bliżej im do słów Lemmiego z Motörhead. Z wieloma z nich można się utożsamić i na pewno na żywo mogą brzmieć super…
Wokal i muzyka
Być może to, co teraz napiszę, będzie kontrowersyjne, ale nie podoba mi się wokal Cronosa. Jestem w stanie wymienić wielu wokalistów – i wokalistek, którzy podchodzą mi bardziej.
Tak samo z muzyką – Venom to nie jest coś, czego chciałabym słuchać. Tak jak w przypadku Motörhead – szanuję, ale nie przepadam.
3/10
