Kazuo Ishiguro może pochwalić się pokaźną kolekcją wyróżnień literackich. Został uhonorowany najważniejszymi nagrodami, w tym Noblem. Magazyn The Times wpisał jego nazwisko na trzydzieste drugie miejsce najważniejszych brytyjskich pisarzy. Został oznaczony japońskim Orderem Wschodzącego Słońca i Orderem Imperium Brytyjskiego. Bez wątpienia jego prace wzbudzały emocje i zostawały doceniane nie tylko przez krytyków, ale i szerszą publiczność. Klara i Słońce to pierwsza książka Ishiguro po Noblu.
Sztuczna Przyjaciółka
Tytułowa Klara to niezwykła bohaterka, a jednocześnie narratorka całej książki. Została zaprojektowana tak, by móc jak najlepiej towarzyszyć i pomagać dorastającym dzieciom i nastolatkom. Jest wyjątkowa, spostrzegawcza i inteligentna, nawet jak na robota. Pewnego dnia zostaje wybrana, kupiona i zabrana do nowego domu. Chorowita dziewczynka, która się na nią zdecydowała stanie się jej oczkiem w głowie i Klara zrobi wszystko, by Josie wyzdrowiała.
Dobroczynne działanie słońca
Świat widziany oczyma robota wydaje się ciasny, minimalistyczny. Początkowo Klara zna tylko wnętrze sklepu, w którym wraz z resztą sztucznych przyjaciół czeka na zainteresowanego nią klienta. Czasami może obserwować świat zza witryny, ale on ogranicza się do znajdujących się w pobliżu budynków i mijających sklep taksówek. Mimo to Klara jest optymistką. W jej przemyśleniach można doszukać się wręcz dziecięcego zainteresowania tym, co dzieję się dookoła. W najgorszych momentach sztuczna inteligencja zwraca się z pomocą do życiodajnego słońca, nie rozumiejąc jednak, czym ono do końca jest.
Zabawka, przyjaciółka, pomocnica, zastępstwo…
Powieść Kazuo Ishiguro jest melancholijna, momentami niepokojąca, ale otula czytelnika niczym ciepły kocyk. Przede wszystkim jest to książka o samotności. Bohaterowie drugoplanowi zdają się czasami ciekawsi od samej Klary i Josie. Ich problemy i rozterki potrafią złapać nas za serce. Ten futurystyczny świat jest pełen tajemnic i wcale nie jest tak idealny, jak ludzie chcieliby, by był. To fascynująca wizja przyszłości, w której mimo rozwoju technologii, nadal zmagamy się z naszymi własnymi emocjami i obawami. Sama koncepcja człowieczeństwa staje tu pod dużym znakiem zapytania. Autor gra niedopowiedzeniami, nigdy nie mówi wprost, co ma na myśli, co daje czytelnikowi pole do własnej interpretacji i wysnucia wniosków. Klara i Słońce jest więc świetną rozrywką, ale i ważną lekcją.
Wschody i zachody
Po lekturze trudno się dziwić licznym nominacjom i nagrodom przyznawanym Ishiguro. Autor w tej około trzystustronnicowej książce stawia sporo pytań i porusza wiele tematów. Łącząc to z optymistycznym nastawieniem niecodziennej głównej bohaterki, dostajemy naprawdę porywającą powieść. I mimo, że roboty zdają się nie mieć uczuć to ten jeden szczególny wywołuje w czytelniku ich całe mnóstwo. Warto więc sięgnąć po twórczość Ishiguro i zmierzyć się z jego wizją przyszłości.
Zachęcamy do zapoznania się z recenzją książki Królowa głodu.
