Wielu z nas doświadczyło traum w dzieciństwie, jednak niewielu o nich mówi. Czasem ciężko jest się przyznać nawet przed sobą, że wydarzyło się coś, co nas zraniło, a jednocześnie nie jest naszą winą – po prostu wszyscy jesteśmy ofiarami ofiar. Anna H. Niemczynow w najnowszej książce Ciche cuda postanawia podzielić się z nami tym, co ją spotkało, a uwierzcie – życie naprawdę jej nie szczędziło.
Kobiety są mistrzyniami pozorów. Ja też nią byłam, a jakże!
Anna H. Niemczynow to autorka powieści obyczajowych, kojarzona z optymistycznych i podnoszących na duchu historii. Cechą rozpoznawczą pisarki (prócz długich blond włosów) jest piękny, zaraźliwy wręcz uśmiech. Pomyśleć by można, że ta kobieta nie wie, co to smutek czy zmartwienia. Wydaje się szczęśliwa i spełniona – i tak też jest w istocie, jednak zanim się taka stała, przeszła przez piekło.
Bo niby kto lepiej opowie o anoreksji, bulimii, rozwodzie, przemocy słownej, narkomanii, alkoholizmie, jeśli nie ja, która się z tym wszystkim zetknęłam?
Anoreksja, bulimia, problemy rodzinne, wyśmiewanie, uzależnienie od sportu, rozwód, samotne macierzyństwo, praca na dwa etaty, terapia… Nie sposób wymienić wszystkiego, z czym Ania musiała się zmierzyć już w młodym wieku; nie jedna osoba by się poddała, nie jedna by się załamała. Ale nie ona – mimo cierpienia, wytrwale walczyła o lepsze jutro dla siebie i synka.
Oddaję w Wasze ręce, moi wspaniali Czytelnicy, najbardziej intymną książkę, jaką dotychczas napisałam
Ta książka jest najbardziej prywatną ze wszystkich dotychczasowych dzieł autorki. Czytając ją, miałam wrażenie, jakbym siedziała z przyjaciółką przy kawie, a nie czytała lekturę. Słowo przyjaciółka nie jest tu przypadkowe; Ania nie dość, że jest bardzo szczera, autentyczna i bezpośrednia, to jeszcze zwraca się do czytelnika per przyjaciółko, przyjacielu, co od razu stwarza z nią przyjemną więź.
Bycie dobrym jest zajebiście trudne
Jak wspomniałam, książka Ciche cuda przypomina nieco biografię, ponieważ zawiera osobiste sekrety, wyznania, wspominki, retrospekcje i refleksje. Wszystko to napisane jest językiem gawędziarskim, przyjemnym w odbiorze. Ania opisuje prywatne rozmowy z mężem, krewnymi czy znajomymi, wraca do czasów dzieciństwa i ze szczegółami opisuje wspomnienia zarówno te dobre, jak i złe. Nie ma dla niej tematów tabu – bez wstydu przyznaje się do swoich słabości, przytacza ubliżenia, której się względem niej dopuszczano oraz nieprzyjemne historie. Dzieli się także własnymi prywatnymi modlitwami, które pomogły jej w ciężkich chwilach oraz pokazuje zdjęcia ze swojego archiwum.
Pragnę jednak ufać i wierzyć, że opowieści, jakimi się z Wami podzieliłam, sprowokują Was do refleksji nad własnym życiem i sprawią, że napełni się ono światłem
Mimo trudnych tematów, książka ta ma w sobie charakterystyczny dla Ani optymizm i otuchę. Swoimi historiami chce pokazać, że każdy człowiek mierzy się z trudnościami, ale ze wszystkim można się uporać. Zachęca do pracy nad sobą i refleksją nad własnym życiem. Nakłania też, by wybaczać i zrobić to dla siebie, a nie dla innych. Niczego nie narzuca, a jedynie poprzez książkę stara się pomóc tym, którzy utracili już iskierkę nadziei. Utożsamia się z nami i poprzez swoje doświadczenia udowadnia, że każdą przeszkodę da się pokonać. Wszystko zależy od nas samych, bowiem to my jesteśmy kreatorami swojego życia.
Czyń CICHE CUDA i czuj dumę z tego powodu. Wówczas zadzieje się magia… Zobaczysz 😉
Bardzo polecam książkę Ciche cuda. Z zachwytu nad życiem zarówno dotychczasowym fanom powieści Anny H. Niemczynow, jak i tym, którzy jeszcze nie mieli okazji zapoznać się z twórczością autorki. Mimo że jest bardzo osobista, to każdy znajdzie w tej lekturze coś dla siebie. Przeczytajcie, bo naprawdę warto. Książka na długo pozostaje w pamięci.
Spraw, by czytanie było jeszcze przyjemniejsze i podaruj sobie przyjemność w postaci naturalnej i zdrowej bezmlecznej czekolady! Więcej informacji znajdziesz w artykule Czekolada jak mleczna, ale bez mleka? Takie cuda oferuje Las Vegan’s!
