Xavier Dolan, przezdolny reżyser młodego pokolenia, tchnął życie w dobrze już wszystkim znany schemat utworów, przede wszystkim romantycznych – przyciągania się przeciwieństw, elektryzujący widzów właściwie od zawsze. Mistrzostwem w tej na pozór banalnej historii Matthiasa i Maxima jest niezwykła naturalność każdego jej elementu, rozpoczynając od postaci i ich portretów psychologicznych kończąc na zdarzeniach. W scenariuszu, stworzonym przez Dolana, nie znajdziemy przesłodzonych, baśniowych wręcz rozwiązań, jest bliżej krwiobiegu.
Charyzmatyczne postacie
Matthias i Maxime są częścią charyzmatycznej paczki przyjaciół. Matthias, pragmatyk z żoną na koncie, korposzczur z dobrego domu oraz Maxime, spontaniczny wrażliwiec, opiekujący się leczącą z uzależnienia nieczułą matką. Kompani Matta i Maxa są różni, ciekawi, niewymuszeni w swoich rolach. Autentyzm ich dialogów, sporów, droczenia się, naigrywania z siebie nawzajem oczarowuje. Oglądając współistniejemy wraz z nimi, obok nich. Pojawiające się rady, reakcje na problemy zwierzających się bohaterów w towarzystwie żartu, ironii tworzą swobodną, kameralną wręcz intymną atmosferę. Aż czuć, że scenariusz stworzyła młoda, świadoma osoba – sam Xavier Dolan. Oczywiście beztroska, tak jak w życiu, nie gości zbyt długo. Zaaranżowany pocałunek miesza w ich głowach i sercach. Nieokiełznany zamęt stopniowo ogarnia wszystkie obszary życia.
Widać i słychać
Temperamentność, tętniący życiem obraz uzyskano przede wszystkim dzięki przepięknym ujęciom oraz szerokiej wielobarwnej gamie dźwięków i muzyki. Odcienie sięgają z takich klasyków jak nastrojowe symfonie Mozarta aż po współczesną, energetyczną Britney Spears. Melancholijnym scenom towarzystwa dotrzymuje zgaszony Tom Odell. Francuskojęzyczność filmu dostarcza całości dodatkowej rozkosznej melodyczności.
Nie pierwszy raz, niedoceniany Dolan przedstawia się jako twórca nieskrępowany, niepodległy. Bierze pod swoje skrzydła większość prac nad filmem, przy ostatnim zajął się reżyserią, scenariuszem, montażem oraz jedną z głównych ról – Maximem.
Tęczowy reprezentant
Xavier Dolan, zadeklarowany gej, godnie reprezentuje tęczową społeczność LGBT za pośrednictwem swoich filmów, pełnych zrozumienia, szacunku. Przede wszystkim stawia znak równości rozwiewając wątpliwości dzisiejszego świata. W filmach zawiera wątki autobiograficzne, których doskonałym przykładem jest Zabiłem moją matkę (2009).
Serial już w drodze
Serial The Night Logan Wakes Up zaserwowany zostanie najprawdopodobniej w 2022r roku dla stacji Canal+ i platformy Quebecor Content. Będzie to pierwszy, pięcioodcinkowy serial Xaviera Dolana, który zajmie się reżyserią oraz scenariuszem opartym na sztuce teatralnej La nuit ou Laurier Gaudreault s’est réveillé (Noc, w której obudził się Laurier Gaudreault) autorstwa Michela Marca Boucharda. Seria będzie kombinacją horroru, komedii oraz dramatu umiejscowiona w latach 90. ubiegłego wieku. Ekipa filmowa wchodzi na plan już w marcu, nie możemy się doczekać telewizyjnego debiutu Dolana, a Wy?
