Jak najlepiej ukazać rzeczywistość? Za pomocą filmu dokumentalnego! Zobacz, o czym Polacy tworzą!
Film dokumentalny to pierwszy z trzech głównych gatunków filmowych. Powstał wcześniej niż film fabularny, czy animowany. Od tego gatunku zaczęła się historia kinematografii, czego przykładem jest pierwszy film na świecie Wyjście robotnic z fabryki Lumière’ów w Lyonie nakręcony przez braci Louis’a i August’a Lumière.
Jakie są najciekawsze filmy dokumentalne w Polsce?
Z racji długiej historii gatunku, takich filmów jest naprawdę dużo. Każdy artysta ma inną wizję na przedstawienie rzeczywistości, a z racji specyfiki życia, tych sposobów może być naprawdę wiele. Jakie są najciekawsze filmy dokumentalne według Kino Kultura?
Gadające głowy (1980) reż. Krzysztof Kieślowski
Film przedstawia różnych ludzi od roku do stu lat, którzy odpowiadają na zadane przez autora pytania. Pytania są proste: „Kim jesteś?”, „Czego byś chciał?”. Odpowiedzi na pytania są różne, niektóre chwytają za serce, niektóre mogą smucić. Na nagraniu pojawia się data urodzin bohaterów, dzięki czemu jesteśmy w stanie ich rozróżnić, ponieważ to jedyna informacja, przez którą możemy określić postać. Nie sposób wspomnieć tutaj o zespole Myslovitz, który nagrał utwór o tym samym tytule filmu w 2006 roku.
Takiego pięknego syna urodziłam (1999) reż. Marcin Koszałka
Film przedstawia rodzinę autora. Autor w tym przypadku jest narratorem i operatorem. W filmie głównie toczy się monolog matki autora, która przelewa cały swój żal i frustrację na syna. Twierdzi, że ten do niczego się nie nadaje. Idiota, drań, miernota, beztalencie to jedynie kilka ze wszystkich epitetów, które matka kieruje do syna. Dzieło jest przepełnione goryczą i żalem do matki autora, czyli bohatera, do którego kierowany jest cały monolog.
Wszystko może się przytrafić (1995) reż. Marcel Łoziński
Głównym bohaterem jest syn reżysera, sześcioletni chłopiec Tomasz. Film, w porównaniu do poprzednich, jest przepełniony egzystencjalnymi kwestiami. Chłopczyk zadaje napotkanym osobom z początku proste pytania. „Co Pan robi?”, „Jak się Pan nazywa?”. Z kolejnymi minutami filmu pojawiają się coraz mniej oczywiste pytania. „Ile jeszcze będziesz jeszcze żył?”, „Co byś zrobił gdybyś jeszcze raz się urodził?”. Bohaterzy chętnie odpowiadają na pytanie zadane przez chłopca. Film jest przepełniony szczerością wyznań i rzeczywistością ludzkich standardów życiowych. Film otrzymał I. miejsce w internetowym plebiscycie publiczności na najlepszy film dokumentalny w historii Polski.
