Marlona Brando nie trzeba nikomu przedstawiać. To w końcu legendarny aktor sceniczny oraz filmowy, debiutujący w latach 50. Niezwykle charyzmatyczny, niekonwencjonalny oraz inspirujący. Rok 2019 wiąże się z kilkoma ważnymi rocznicami związanymi z życiem oraz twórczością tego ważnego po dziś dzień artysty.

Marlon urodził się 95 lat temu, a na Broadwayu zadebiutował 20 lat później

Brando przyszedł na świat w Omaha 3 kwietnia 1924 roku. W 1944 roku zadebiutował na Broadwayu w Music Box Theatre jako Nels w sentymentalnym dramacie I Remember Mama. W 1951 nastąpił przełomowy moment w jego dotychczasowej karierze – wystąpił jako Stanley Kowalski w obrazie Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem, wyreżyserowanym przez Elię Kazana. Za tę rolę dostał nominację do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Następnie za postać meksykańskiego rewolucjonisty Emiliano Zapaty w dramacie historycznym Elii Kazana Viva Zapata! (1952) po raz drugi był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, a także otrzymał nagrodę BAFTA w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy i Złotą Palmę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes. Kolejną nominację do Oscara i nagrodę BAFTA zdobył za rolę Marka Antoniusza w filmie kostiumowym Josepha L. Mankiewicza Juliusz Cezar (1953).

65 lat temu Marlon Brando dostał swojego pierwszego Oscara

Aktor został uhonorowany nagrodą Akademii, Złotym Globem oraz nagrodą BAFTA za rolę w Na nabrzeżach. Głównym bohaterem filmu jest były bokser, Terry Malloy (Marlon Brando), który pracuje dla szefa związku zawodowego dokerów. Organizacja ta zarządza całym portem i decyduje kto dostanie pracę przy rozładunku. Terry przyczynił się do śmierci niewinnego pracownika, który chciał zeznawać przed komisją prześwietlającą działalność związku dokerów. Zamartwia się, dręczą go wyrzuty sumienia, ale nie chce stracić pracy. Sprawa komplikuje się bardziej, gdy zakochuje się w siostrze zmarłego, Eddie Doyle (Eva Marie Saint). Jednak to nie miłość, ale pragnienie zemsty sprawia, że Terry decyduje się na walkę z niesprawiedliwością. Na nabrzeżach był to jeden z najgłośniejszych filmów lat 50. Wspaniała gra aktorska, w szczególności Marlona Brando. Mówi się, że jest to jego jedna z najznakomitszych ról w całej twórczości.

Mam dla Ciebie propozycję nie do odrzucenia – Ojciec Chrzestny

Rok 1972 jest przełomowy dla kina, na ekranach pojawia się kultowy Ojciec chrzestny. Film opowiada o mafijnej rodzinie Corleone. Ojcem Chrzestnym, czyli głową rodziny jest Don Vito Corleone, emigrant z Sycylii. Ma 4 synów – Sonny’ego, Frederica, najmłodszego Michaela oraz przygarniętego Toma Hagena. Ma także córkę – Connie. Najważniejszym momentem filmu jest odmowa dystrybucji narkotyków przez Vita, co pociąga za sobą lawinę wydarzeń, z wielką wojną gangów na czele. Ojciec chrzestny jest jednym z najważniejszych dzieł kinematografii, dziś otoczonym kultem. Rola Marlona jest perfekcyjna i zapada w pamięć na długo.

Brando  odmówił przyjęcia Oscara za rolę Don Vito Corleone

Zrobił to na znak protestu przeciwko dyskryminacji Indian i ich fałszywemu przedstawianiu w westernach oraz w geście poparcia dla Indian z Ruchu Indian Amerykańskich okupujących Wounded Knee w rezerwacie Pine Ridge. Zamiast aktora na scenę wyszła młoda Indianka, która w jego imieniu odmówiła przyjęcia nagrody oraz wyjaśniła tego powody. 

Marlon Brando był ogromną inspiracją dla nowego pokolenia aktorów

Kreacjami aktorskimi Brando zachwycali się nie tylko krytycy. Wypracował własny styl gry aktorskiej, oparty na systemie Stanisławskiego. Konsekwencją postawy aktorskiej Brando, była niechęć do uczenia się ról. Właśnie dlatego na planie filmowym poprzyczepiane były kartki z kwestiami aktora. Jego styl aktorski miał wpływ na takich aktorów jak James Dean, River Phoenix, Robert De Niro czy Elvis Presley. American Film Institute umieścił go na 4. miejscu w rankingu „Największych aktorów wszech czasów”. Zmarł 15 lat temu – 1 lipca w wieku 80. lat w Westwood.