Trivium świętuje premierę dziesiątego albumu – In The Court Of The Dragon. Jest to pewnego rodzaju kamień milowy w karierze zespołu. Jak brzmi?
Przed premierą albumu fani Trivium poznali 3 single: In The Court Of The Dragon, Feast of Fire oraz The Phalanx. Przy premierze tego pierwszego zespół ogłosił, że nowa płyta będzie albumem koncepcyjnym. I tak też jest. Przykładowo – piosenka Like A Sword Over Damocles wykorzystuje motyw historii o mieczy Damoklesa. Jak powiedział Paolo Gregoletto:
„W ten sposób weszliśmy w cały temat tworzenia mitów. Corey miał demo zatytułowane Sword Over Damocles i przypomniałem sobie, że, kiedy byłem w szkole, czytałem historię Damoklesa. Kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że będziemy tworzyć własne mity do tekstów, napisaliśmy o postaci, która boryka się z ciężarem i niepokojem władzy”.
Powiedzenie „Miecz Damoklesa” wzięło się z historii o tyranie Dionizjuszu, który pozwolił podlizującemu mu się zawistnemu dworzaninowi spędzić dzień w roli władcy. Jednak jednocześnie nad dworzaninem miał wisieć miecz, zawieszony na cienkim włosie. Miało to oznaczać niebezpieczeństwo ze strony wrogów władcy.
Wyjątek od reguły
Zresztą, jak sam Paolo powiedział, nic na tej płycie nie dotyczy rzeczy, które dzieją się obecnie na świecie (inaczej niż na What The Dead Men Say). Jest jednak jedna piosenka, która dotyczy aktualnej sytuacji epidemiologicznej – No Way Back Just Through:
„Tekstowo, nic na tej płycie nie dotyczy żadnej z rzeczy, które dzieją się w prawdziwym świecie, ponieważ myślę, że chcieliśmy omijać te rzeczy. Ale widziałem artykuł o pandemii, w którym stwierdzono, że nie ma sposobu, aby wrócić [do czasów przed pandemią]. Musimy tylko przez to przejść i iść dalej. To było po prostu odpowiednie dla tej piosenki”.
ITCOTD odnosi się do opowiadania Roberta W. Chambersa o tym samym tytule. Jak powiedział Paolo Gregoletto:
„Ta historia jest przepełniona strachem i niepewnością, co naszym zdaniem pasowało bardzo do tego, czym żyliśmy przez ostatni rok”.
Stare/nowe Trivium
Nawiązywanie do historii nie jest w twórczości Trivium niczym nowym. Wystarczy wspomnieć płytę Shogun, gdzie Matt nawiązywał w tekstach właśnie do mitologii greckiej oraz japońskiej.
Jeżeli chodzi o muzykę, to tutaj również Trivium nie odkrywa prochu. Nadal jest tym samym zespołem, co wcześniej. Na ITCOTD muzycy nawiązują do swoich poprzednich albumów. Na przykład Like A Sword Over Damocles mógłby spokojnie znaleźć się na płycie The Sin And The Sentence, a A Crisis of Revelation brzmi trochę jak bardziej thrashowe Ascendacy. The Phalanx powstał z demówki do krążka Shogun, zaś The Shadow Of The Abbatoir swoim początkiem przypomina mi Wake (The End Is Night) z Vengeance Falls. Z kolei No Way Back Just Through nawiązuje do płyty Silence In The Snow.
Oczywiście, nie brakuje tu nawiązań do twórczości innych artystów. W końcu wśród inspiracji trivium są takie perełki, jak: In Flames, Lamb of God czy Pantera. Przykładem może być No Way Back Just Through – w końcu sam Paolo powiedział, że ten numer kojarzy mu się z Painkiller Judas Priest. Albo Fall Into Your Hands, który mógł być inspirowany grupą Gojira.
Jak wypada dziesiąta płyta Trivium?
In The Court Of The Dragon jest płytą, której dobrze się słucha. Zaczyna się spokojnym X, który nie zwiastuje tej mocy, która pojawia się później. Od In The Court Of The Dragon po The Phalanx zespół serwuje nam mniej lub bardziej melodyjne piosenki. Są tu i bardziej spokojne utwory (The Shadow Of The Abbatoir), i bardzo szybkie kawałki (In The Court Of The Dragon). To, co je łączy, to ten charakterystyczny dla zespołu pazur. Trivium po raz kolejny udowadnia, że nadal jest w formie i wciąż potrafi stworzyć bardzo dobry album! Kogoś może irytować, że Trivium nadal gra tak, jak sprzed dwóch-trzech albumów. Ale dla mnie echa poprzednich albumów są bardzo na plus, bo składają się na styl Trivium, a tym samym na to, dlaczego polubiłam ten zespół. Ze względu na miks inspiracji legendami pokroju Metalliki, In Flames, Pantery czy Lamb of God z charakterystycznym głosem Matta i zdolnościami pozostałych chłopaków. I na czerpanie z tekstów kultury, żeby przekazać pewną historię…
Ode mnie – 7/10!
