Jak prezentuje się najnowsza płyta Animations – Contemporary Guide to Modern Living?
Jak mówi zespół:
Chcieliśmy stworzyć swoisty komentarz obecnego świata. Pisany z perspektywy przedstawicieli pokolenia, które w nastoletnim wieku przeżywało cyfrową rewolucję, która na zawsze zmieniła naszą codzienność. My i internet dojrzewaliśmy wspólnie. Poza tym, nie da się tego ukryć, nie jesteśmy już dzieciakami, które niespełna dwadzieścia lat temu zakładały Animations. Na świat patrzymy zupełnie inaczej.
A sam Kuba Dębski, gitarzysta Animations powiedział tak:
CGTML jest koncept albumem, ale nie stricte pod względem opowiedzianej historii. Tutaj raczej chodziło nam o to, żeby w każdym z siedmiu tekstów, bo jeden utwór jest instrumentalny, napisać swoisty komentarz do kilku z aspektów życia w obecnej światowej rzeczywistości. Rzeczywistości, w której bardzo często świat wirtualny rozmywa się ze światem realnym. Chcieliśmy opowiedzieć o problemach, przed którymi stajemy jako społeczeństwo, a których często zdajemy się nie dostrzegać. Uzależnienia, podatność na manipulacje medialne, problemy związane z właśnie z tym połączeniem życia w sieci i życia w życiu – to kilka z tematów.
Album otwiera utwór Ashwagandha Propaganda, który zaczyna się od słów „Nothing’s as it seems”, czyli „Nic nie jest tym, jakim się wydaje”. To też jest taki motyw przewodni praktycznie wszystkich kawałków.
Na tym albumie zespół nawiązuje do 2007 roku, czyli czasów debiutu – Broken Clock jest albumem instrumentalnym, a pierwszy album Animations (Animations) był w pełni instrumentalny.
Warto także zwrócić uwagę na utwór Visions – jest to pierwszy numer w karierze zespołu, który jest śpiewany po polsku. Zresztą, na całym CGTML pojawiają się wstawki po polsku.
Brzmienie na Contemporary Guide to Modern Living
Na Contemporary Guide to Modern Living nie ma tego growlu ani wpierdolu co na Without Sun lub Private Ghetto. Zespół postawił na melodyjne brzmienie, chociaż ten metalcore’owy sznyt przewija się przez album.
Contemporary Guide to Modern Living to 8 autorskich i przemyślanych numerów, które tworzą spójną całość. Nie ma tutaj kombinowania ani piosenek, które jakoś mocno się wybijają – przynajmniej dla mnie. Są oczywiście utwory szybsze i spokojniejsze, ale nie mogę wskazać piosenki, do której chciałabym wrócić.
Wokal Frantza jest dla mnie za delikatny – kojarzy mi się z głosem Andersa z In Flames. Nie mogę powiedzieć, żeby wokalista Animations nie potrafił śpiewać, bo potrafi. Jednak dla mnie ten wokal jest za lekki.
Nie mogę odmówić Animations, że ta płyta jest przemyślana i bardzo spójna. Trąci trochę wspomnianym In Flames, ale też Kornem. Jest bardzo melodyjny, spokojniejszy od poprzedniego wydawnictwa.
Plus za warstwę liryczną – muzyka jest w końcu od tego, żeby komentować to, co dzieje się w naszym świecie. Muzycznie – po przesłuchaniu singla Visions byłam zaciekawiona tym albumem, ale finalnie nie podbił mojego serducha. Jest dla mnie za monotonny. Utwory tworzą spójną całość, w której brakuje mi jakiegoś wyróżnika. Wiem, że niektórym ta płyta się podoba – ja jednak podziękuję.
5/10
