W świecie zdominowanym przez syntetyczne brzmienia, szybką konsumpcję i chwilowe mody trudno przebić się z czymś, co nie próbuje przypodobać się każdemu. Noah Kahan, amerykański singer-songwriter pochodzący z Vermontu, spróbował właśnie tego – stworzyć coś prawdziwego, opartego na osobistym doświadczeniu i lokalnym pejzażu. Jego album Stick Season, wydany 14 października 2022 roku, nie powstał z myślą o listach przebojów, ale mimo to zyskał ogromną popularność, szczególnie wśród młodszych słuchaczy. Jednak mimo tego sukcesu komercyjnego i głębokiego oddziaływania na fanów, Stick Season nadal bywa pomijany przez krytyków. To zaskakujące, bo Kahan stworzył dzieło kompletne: spójne stylistycznie, dojrzałe emocjonalnie i bogate w znaczenia.
Stick Season – powrót do korzeni
Album Stick Season stanowi punkt zwrotny w karierze Kahana. Wcześniej artysta nagrywał płyty, które balansowały między indie popem a delikatnym singer-songwritingiem. Tym razem postanowił całkowicie odrzucić nowoczesną produkcję na rzecz bardziej surowego, folkowego brzmienia. Inspiracją była dla niego muzyka Nowej Anglii – regionu, z którego pochodzi – i amerykańska tradycja opowiadania historii przez muzykę. Artysta wykorzystał instrumentarium typowe dla folku: banjo, skrzypce, gitarę akustyczną i subtelne partie pianina. W połączeniu z jego charakterystycznym, lekko nosowym wokalem stworzyło to unikalny klimat: melancholijny, intymny, a zarazem silnie zakorzeniony w konkretnym miejscu i czasie.
Vermont jako tło emocji
Tytuł albumu – Stick Season – nawiązuje do pory roku charakterystycznej dla północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych. To okres pomiędzy jesienią a zimą, kiedy liście już opadły, a śnieg jeszcze nie spadł. Krajobraz staje się wtedy szary, pusty i wyzuty z kolorów, co tworzy doskonałą metaforę dla emocjonalnego zawieszenia. Kahan wykorzystuje ten stan jako ramę dla całej płyty, na której opowiada o rozpadzie relacji, poczuciu izolacji oraz tęsknocie za bliskością i próbie pogodzenia się z samym sobą. Vermont staje się nie tylko scenerią, ale i bohaterem tych piosenek.
Osobista narracja
Jednym z najmocniejszych elementów Stick Season są teksty. Kahan nie ucieka się do zbędnych metafor ani nie stara się brzmieć poetycko na siłę. Pisze prosto, ale bardzo trafnie. Już pierwszy utwór, Northern Attitude, ustawia ton całego albumu – „Forgive my northern attitude / I was raised out in the cold” to wyznanie szczere, pełne wewnętrznego napięcia. Kahan opowiada o swoich doświadczeniach, ale w sposób, który pozostaje otwarty na interpretację. Słuchacz ma wrażenie, że słucha historii znajomego, kogoś, kto przeszedł przez podobny ból, kogoś, kto nie wstydzi się mówić o trudnych emocjach.
Tytułowy utwór Stick Season stanowi emocjonalne centrum albumu. To piosenka o rozstaniu, ale także o tym, jak po zakończeniu relacji otoczenie nadal przypomina o drugiej osobie. Kahan śpiewa: „I love Vermont, but it’s the season of the sticks / and I saw your mom, she forgot that I existed.” W tych słowach zawiera się cała istota straty – nie tylko uczuciowej, ale też tożsamościowej. Kiedy ktoś odchodzi, znika nie tylko z życia, ale też z kontekstu, w którym istniał. Ten utwór jest jednym z najbardziej poruszających momentów albumu.
Czas szczerości
Kahan napisał większość materiału na album podczas pandemii. Okres izolacji pozwolił mu spojrzeć w głąb siebie i uwierzyć, że nie musi już niczego udawać. Wcześniejsze próby tworzenia bardziej „radiowych” utworów zastąpiła chęć opowiedzenia prawdziwej historii. Dzięki temu powstała płyta bardzo spójna, uczciwa i pełna wewnętrznego światła, mimo że traktuje o ciemniejszych aspektach życia. Produkcja jest minimalistyczna, ale każde brzmienie zostało dobrane z precyzją. Nic nie odciąga uwagi od słów i głosu artysty.
Ten album zostanie z tobą na długo
Stick Season to album, który nie krzyczy, ale zostaje w tobie długo po przesłuchaniu. To opowieść o próbach radzenia sobie z życiem, o lękach i cichym heroizmie codzienności. Noah Kahan nie udaje bohatera – po prostu mówi, co czuje. Dzięki temu jego piosenki stają się lustrem dla słuchacza. W świecie, który często nagradza powierzchowność, Stick Season jest dziełem wymagającym zatrzymania się, wsłuchania i zrozumienia. A choć nie zdobywa jeszcze wszystkich nagród, już teraz można powiedzieć, że to jeden z najlepszych albumów folkowych ostatnich lat.
