Ponad dziesięć lat – tyle trwał jednen z największych konfliktów w historii współczesnego hip-hopu. Jak niewinne podgryzanie konkurencji przerodziło się w rapowy konflikt na śmierć i życie? Oto historia beefu między Kendrickiem Lamarem a Drake’em.
Przed wojną zawsze jest cicho
Kendrick i Drake zaczynali jako przyjaciele. Lamar, dopiero zaczynając swoją karierę, pojawił się na albumie Take Care Drake’a, obaj raperzy występowali też razem na trasie Club Paradise. Po tym jednak drogi artystów zaczęły się rozchodzić.
Pierwszym punktem zapalnym beefu była zwrotka Kendricka na utworze Control Big Sheana. Wymienił tam z imienia kilku popularnych raperów, w tym Drake’a, uznając ich za swoich największych wrogów. Oliwy do ognia dolał wers „i got love for you all but I’ tryna murder you n****s”.
Drake, mimo że nie odpowiedział na zaczepkę bezpośrednio, w wywiadach dawał do zrozumienia że zwrotka Lamara go zabolała. Jego odpowiedź nadeszła kilka miesięcy później, w utworze Language Drake nawija: „I don’t know why they been lyin’ but your shit is not that inspirin’”. Mimo że kanadyjski raper nigdy tego nie potwierdził, moment wydania utworu i kontekst rywalizacji z Kendrickiem wyraźnie wskazuje w kogo uderza Drake.
Na odpowiedź rapera z Compton musieliśmy czekać aż do 2017 roku. W Heart Part 4 Kendrick wspomina o „fałszywych królach”, co fani odebrali za atak na Drake’a.
Po okresie ciszy ze strony obu raperów mogłoby się wydawać że konflikt został zakończony. Wydany w 2023 roku przez Drake’a i J. Cole’a utwór First Person Shooter zdawał się to potwierdzać: w swojej zwrotce J. Cole wymienia siebie, Drake’a i Kendricka określając się mianem “wielkiej trójki”. Lamar jednak definitywnie rozpoczął beef na nowo, pojawiając się na nucie Like That Metro Boomina i nawijając „F**k the big three it’s only big me”, dając do zrozumienia że nie widzi ani Drake’a ani J. Cole’a jako równych siebie. J. Cole początkowo odpowiedział wypuszczając 7 Minute Drill, jednak zaledwie kilka dni później usunął utwór z oficjalnych kanałów nadawczych wycofując się z konfliktu. Osamotniony na polu bitwy Drake postanowił podnieść rzuconą przez Kendricka rękawicę. Na odpowiedź Kanadyjczyka nie musieliśmy długo czekać.
Początek prawdziwej wojny
Już w marcu 2024, niecały miesiąc po Like That, Drake odpowiada utworem Push Ups. W tym utworze Drake wyśmiewa wzrost Kendricka, sugerując, że raper z Compton ma kompleks Napoleona oraz że czas Lamara już minął, a raper nie liczy się już w grze.
Niedługo później, nie otrzymując odpowiedzi od Kendricka, Drake uderzył po raz drugi wypuszczając Taylor Made Freestyle. Sam diss nie wnosi wiele do konfliktu swoim tekstem, ale faktem że Drake stworzył i wykorzystał w utworze wersy „nawijane” przez Snoop Dogga i 2Paca: obaj raperzy byli idolami z dzieciństwa Kendricka co ponownie dolało oliwy do ognia tego konfliktu.
Kendrick odpowiada wypuszczając Euphorię, nawiązując do serialowego hitu Amazonu, którego Drake jest producentem. W utworze, Lamar wprost nazywa Drake’a „fałszywym królem”, krytykuje jego ojcostwo i zdolności wychowawcze. Kendrick wprost potwierdza nienawiść wobec kanadyjskiego rapera, nawijając „I hate the way that you talk, the way that you walk, I hate the way that you dress, I hate the way that you sneak diss…”.
Niedługo później Kendrick wypuszcza 6:16 in LA, utwór w którym sugeruje, że nawet ludzie w środowisku Drake’a go nienawidzą.
Ostatnie bitwy
Do tego momentu konflikt powoli nabierał rozpędu a obaj raperzy stronili od zwracania się do siebie bezpośrednio. Teraz jednak, niechęć między Drake’em i Kendrickiem była wyraźna, a sami zainteresowani przestali się powstrzymywać
Drake odpowiedział na dissy Kendricka wypuszczając Family Matters: 7-minutowy diss w którym Kanadyjczyk zarzuca Lamarowi stosowanie przemocy wobec swojej partnerki Whitney Alford, oraz sugeruje że jedno z dzieci Kendricka nie jest tak na prawdę jego. Ważny jest też symbolizm, ponieważ w teledysku do utworu Drake złomuje bordowego minivana, takiego samego jak ten pojawiający się na okładce najpopularniejszego albumu Kendricka : Good Kid M.A.A.D City.
Kendrick odpowiedział zaledwie 23 minuty po premierze Family Matters, wypuszczając Meet The Grahams. W tym utworze Kendrick Lamar uderza bezpośrednio w rodzinę Drake’a, zarzucając mu przy okazji posiadanie córki do której raper się nie przyznaje. Dodatkowo, Kendrick zarzuca Drake’owi niestosowne kontakty z nieletnimi.
Niedługo później Kendrick uderza po raz kolejny, wypuszczając Not Like Us, przybijając tym samy ostatni gwóźdź do trumny Drake’a. Not Like Us, w przeciwieństwie do poprzednich dissów Lamara, jest bardziej skoczne i prześmiewcze, porzucając personalny ton. Tesktowo również zachodzi zmiana – Not Like Us ma an celu ośmieszenie kanadyjskiego rapera pozostając jednocześnie skocznym utworem do którego można się bawić.
W utworze Kendrick ośmiesza Drake’a, wyśmiewając jego dissy określając je mianem słabych („tryna struck a cord but it’s probably A minor” sugeruje że teksty Kanadyjczyka są słabe, jednocześnie dalej zarzucając mu kontakty z nieletnimi). Po premierze Not Like Us, konflikt osiągnął swój szczyt. Utwór szybko zdobył popularność, stając się nie tylko diss trackiem, ale też klubowym hitem, który zdominował listy przebojów.
Drake nie pozostał dłużny, wypuszczając w odpowiedzi The Heart Part 6 – bezpośrednie nawiązanie do serii utworów Kendricka. W tym utworze Kanadyjczyk próbował odwrócić narrację, sugerując, że to Kendrick padł ofiarą manipulacji i że zarzuty wobec Drake’a są bezpodstawne. Produkcja była jednak mniej dynamiczna niż Not Like Us, a fani uznali, że Drake nie zdołał odzyskać przewagi w tym starciu.
Ostateczna wygrana
Latem 2024 roku Kendrick zorganizował koncert w Los Angeles zatytułowany The Pop Out, gdzie wykonał Not Like Us kilkukrotnie pod rząd, za każdym razem z większym entuzjazmem tłumu. Na scenie dołączyli do niego artyści z Zachodniego Wybrzeża, w tym Dr. Dre, co było wyraźnym potwierdzeniem dominacji Lamara w tym konflikcie. Drake natomiast zdecydował wycofać się z bezpośrednich odpowiedzi, skupiając się na trasie koncertowej i nowych projektach, co wielu fanów odebrało jako cichą kapitulację. Porażkę Kanadyjczyka przypieczętowało pięć wygranych przez Kendricka nagród Grammy, każda z nich za Not Like Us.
Co dalej?
Na chwilę obecną konflikt wydaje się zakończony. Kendrick Lamar umocnił swoją pozycję jako liryczny tytan i głos kultury hip-hopu, podczas gdy Drake, mimo ciosów, pozostaje jednym z najpopularniejszych artystów na świecie. Niektórzy spekulują, że konflikt może jeszcze powrócić – w końcu w hip-hopie stare urazy rzadko całkowicie znikają.
Historia Kendricka i Drake’a to więcej niż tylko wymiana dissów – to opowieść o rywalizacji, ambicji i tożsamości w hip-hopie. Dla fanów, ta muzyczna wojna pozostanie jednym z najważniejszych momentów dekady, przypominając im złote czasy beefów między Biggiem a 2Pac’em czy Jay-Z a Nasem. Niezależnie od tego, kto „wygrał” w oczach słuchaczy, obaj artyści zapisali się w historii gatunku – każdy w swój własny, unikatowy sposób
