Charles Bukowski to jeden z najbardziej znanych twórców pokolenia beatników. Co czyni go wyjątkowym?
Facet potrzebuje wielu kobiet tylko wtedy, kiedy żadna z nich nie jest nic warta. Można utracić tożsamość, pieprząc się na prawo i lewo. – Charles Bukowski.
Charles Bukowski to amerykański pisarz i poeta pochodzenia niemieckiego. Zasłynął jako przedstawiciel pokolenia beatników, pisarz, poeta czy wreszcie fan zakładów sportowych. Pewnie dzisiaj, gdy gra online jest na wciągniecie ręki, chętnie odwiedziłby zakladybukmacherskie.net. W swoich powieściach niemal autobiograficznie opisywał swoje przeżycia – stany głębokiego upojenia alkoholowego, przygodnego seksu czy biedy. Bukowski pisał bardzo prosto – bez zbędnych ozdobników. To czyni jego literaturę zrozumiałą dla szerokiego grona. Co więcej, w swoich dziełach poruszał problemy dotykające każdego człowieka. Mimo ascetycznego podejścia do słownictwa i ogromnej ilości wulgaryzmów proza Charlesa Bukowskiego głęboko analizuje problemy ludzkiej natury i jest pełna wrażliwości, którą doceniły miliony czytelników na całym świecie.
Skąd się wziął Charles Bukowski?
Charles Bukowski urodził się w Ardenach. Ojciec był amerykańskim weteranem pierwszej wojny światowej, a dziadek Charlesa wyemigrował do USA (Leonard Bukowski) z terytorium dzisiejszej Polski, gdzie związał się z Emilią Krause (nota bene emigrantką z miasta Danzig – Gdańska). Para pobrała się i urodził się m.in. Heinrich Bukowski, który parędziesiąt lat poznał w Ardenach Katharinę Fett. W 1920 roku urodził się Heinrich Karl – zwany przez rodziców “Henry”. Już w 1923 r. rodzina wyemigrowała do Los Angeles. Charles Bukowski bardzo często wspomina swoich rodziców w swoich książkach – zwykle opisuje ich słowami niepochlebnymi. Ojciec był osobą brutalną, pełna uprzedzeń i przez niego młody Henry miał traumę rodzicielską.
Bukowski ukończył liceum i rozpoczął studia w Los Angeles City College, gdzie przez dwa lata doskonalił się jako dziennikarz. Rzucił studia i zaczął chwytać się każdej dostępnej pracy. Zwykle wykonywał najcięższe prace fizyczne, a mieszkał w amerykańskim odpowiedniku slumsów na przedmieściach Los Angeles. Już jako młody chłopak był znany jako stały bywalec szemranych okolic z wątpliwej jakości knajpkami. Drugim stałym punktem był tor wyścigów konnych, gdzie zwykle tracił całą pensję. Już wtedy jego główną pasją były kobiety i alkohol. Nie stronił od agresji, wywalano go z każdego mieszkania, a właściwie jedynym dobytkiem pisarza była jego maszyna do pisania, trochę ciuchów i butelka ulubionej whisky. Dzięki trafnym ocenom społeczeństwa z perspektywy społecznego dna, skąpanego w wymiocinach i dymie papierosowym pokazał sceptyczny stosunek do właściwie wszystkich. Bukowski jest w pewien sposób wycofany, przygląda się, kpi z wszystkich i wszystkiego.
– Chyba mam ochotę się napić.
– Prawie wszyscy mają taką ochotę, tylko o tym nie wiedzą.
Problem uzależnień i ludzkich słabości w książkach Bukowskiego to właściwie motyw przewijający się w każdej powieści Amerykanina. Bukowski przyznawał się do uzależnienia od alkoholu, zdarzało mu się również używać narkotyków i innych środków psychoaktywnych. Pisarz uwielbiał gry karciane, przygodny seks i papierosy. Żył awanturniczo – nie omijały go skandale. Artysta w swoich dziełach nigdy nie pokazywał świata z perspektywy ludzi wyższych sfer, tylko właśnie ludzi społecznego marginesu.
Henry Chinaski
Chinaski to postać fikcyjna, która postrzegana jest jako alter-ego samego Bukowskiego. Henry pojawia się m.in. w Z szynką raz, Listonosz,Kobiety, Hollywood czy wierszach i krótszych opowiadaniach autora. Wiele przeżyć opisanych w dziełach Bukowskiego to po prostu dokładnie opisane historie z życia, w których zmieniono nazwiska. Henry Chinaski wykazywał się wielkim dystansem do ogólnie przyjętych norm społecznych. Jest mizatropem, nihilistą, ale podobnie jak Bukowski uwielbia sztukę i muzykę klasyczną.
Listonosz
Początek lat 50. to dla Bukowskiego zmiana pracy. Przez 12 lat z małymi przerwami pracował na poczcie jako listonosz. Tamten czas zainspirował go do napisania Listonosza – jednej z jego najbardziej znanych powieści. Był to bardzo burzliwy okres w życiu artysty, co przekłada się walnie na perypetie Henry’ego Chinaskiego. Henry nienawidzi swojej pracy, gdzie przytłaczają go rozmiary biurokracji i…jego obowiązki. Praca jest dla niego tylko przerywnikiem od kobiet, alkoholu i obstawiania wyścigów konnych. Nie uświadczymy w tej powieści długich opisów i erudycyjnych komentarzy. Jest mnóstwo dialogów, dużo dosadnych komentarzy, wulgaryzmów. Wyczuwalne jest niesamowite wyobcowanie autora i brak pogodzenia się z rzeczywistością.
Za co cenimy Bukowskiego?
Charles Bukowski nie jest typowym buntownikiem. To ten pijany gość, siedzący przy barowym stołku, który kpi ze wszystkich i wszystkiego. Nie ważne są dla niego systemy wartości Amerykanów – chodzi własnymi ścieżkami, obnaża słabości i absurdy społeczeństwa. Czytelnicy pokochali bezkompromisowe podejście autora i humor, dzięki któremu ledwie 200 stron Listonosza pochłania się z szerokim uśmiechem w jedno popołudnie.
