Wakacje powoli dobiegają końca. Już za niecałe trzy tygodnie uczniowie usłyszą szkolny dzwonek i zasiądą w ławkach. Dla wielu z nich letnie ferie to czas beztroski i korzystania z życia. Czy jednak od dawna możemy się nimi cieszyć?
Nietrudno się domyślić, że słowniki tłumaczą słowo wakacje jako okres wolny od zajęć szkolnych oraz okres wolny od pracy i obowiązków. Z kolei mniejsza liczba osób będzie wiedzieć o łacińskim pochodzeniu tego rzeczownika. Pierwowzorem jest słowo vacatio, które rozumiemy jako oswobodzenie lub uwolnienie. Patrząc na stan obecnej edukacji, to bardzo trafne określenie…
Do pola
Czas wakacji został wyznaczony przez rytm życia na wsi. Letnie prace polowe wymusiły przerwę od zajęć szkolnych, ponieważ dzieci pomagały swoim rodzicom. Podział ten wprowadzono jeszcze za czasów panowania Karola Wielkiego i, jak łatwo zauważyć, przetrwał do dziś. Szczególnie młodzież szlachecka udawała się do swoich rodzinnych domów. Ich powrót był równoznaczny z nadejściem kanikuły (według słownika PWN oznacza ona okres letnich upałów). Wakacje na wsi gwarantowały spokój i sielankę pomimo wszelkich obowiązków.
Nie samą pracą żyje człowiek
Co prawda już w Cesarstwie Rzymskim bogacze pozwalali sobie na podróże i wybierali się choćby do letniskowych domków. Nie ma wielu informacji na temat późniejszych ewentualnych urlopów. I myli się ten, kto myśli, że czas wolny od pracy wywodzi się z tradycji panującej wśród młodzieży szlacheckiej czy bogatej inteligencji. Tak naprawdę wywalczyli to przedstawiciele klasy robotniczej, którzy pracowali nawet 16 godzin dziennie, 7 dni w tygodniu. Rewolucja nastąpiła w 1910 roku, kiedy to grupa holenderskich robotników żądała tygodnia przerwy od pojawiania się w zakładzie jubilerskim (należeli do związku zawodowego pracowników branży diamentowej). Co więcej, pracodawca musiałby zapłacić za taki urlop. Właściciele zakładów zgodzili się na wymienione warunki w obawie przed strajkami.
W ciągu następnych kilku lat dochodziło do podobnych sytuacji w innym miejscach pracy. Przełomem również było przyznanie prawa do urlopu wszystkim Francuzom w 1936 roku.
Znaj łaskę
W okresie II Rzeczypospolitej organizowano kolonie dla najmłodszych i najbiedniejszych obywateli z ramienia nowopowstałych stowarzyszeń. Wakacje były okazją do wyjazdu z miasta, aby móc podreperować zdrowie – miejskie powietrze nie pomagało przy wszelkich schorzeniach. Po II wojnie światowej urlop stracił status towaru luksusowego, wszyscy traktowali go jak fakt ( co nie oznacza braku innych obowiązków i zmartwień). Oczywiście rząd komunistyczny wykorzystał te przerwy do szerzenia propagandy. W końcu Polacy dostali coś za darmo – przed wojną tego rodzaju wczasy zagwarantowano jedynie wychowankom organizacji charytatywnych.
Jeśli nie udało się Wam zrealizować wszystkich wakacyjnych planów, to dobra wiadomość – za rok będą kolejne wakacje. Tak więc korzystajcie z ostatnich promieni słońca, oglądajcie gwiazdy, słuchajcie dobrej muzyki. Na wszystko przyjdzie pora.
