Picie herbaty to tradycja sięgająca prawie 5000 lat wstecz, mająca swój początek w starożytnych Chinach. Od tego czasu herbata rozprzestrzeniła się po całym świecie, a każda kultura dostosowała swój wyjątkowy sposób jej picia.
CHINY
Najlepiej zacząć od ojczyzny herbaty, czyli Chin. Herbata odgrywa bardzo ważną rolę w chińskiej kulturze. Jedną z najpopularniejszych metod parzenia herbaty w tym kraju jest Gongfu cha, co oznacza parzenie herbaty z wprawą.
W sposobie parzenia Gongfu cha chodzi zarówno o ceremonię parzenia, jak i o samą herbatę. Aby prawidłowo ją przyrządzić, należy używać liści herbaty i podawać ją w odpowiednim chińskim zestawie do herbaty. Niezliczone pokolenia doskonaliły sztukę nie tylko uprawy i produkcji herbaty, ale także jej picia.
TAJWAN
W ostatnich latach Bubble Tea stała się bardzo popularna na całym świecie, pochodzi ona jednak z Tajwanu. Wynaleziono ją w latach 80. ubiegłego wieku, a przyrządza się ją z połączenia herbaty, mleka, soku owocowego i kulek tapioki, znanych również jako “boba”.
Bubble tea jest słodka, orzeźwiająca i kolorowa. Zazwyczaj podaje się ją w przezroczystym kubku z grubą słomką, aby umożliwić ssanie charakterystycznych dla tego napoju kulek tapioki.
ARGENTYNA
Yerba Mate to herbata ziołowa o wysokiej zawartości kofeiny, pochodząca z Argentyny. Pierwotnie była uprawiana przez rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej na długo przed kolonizacją europejską. Posiada ona mocny, ziemisty i gorzki smak. Tradycyjnie podaje się ją z tykwy, rodzaju okrągłego naczynia z metalową słomką.
WIELKA BRYTANIA
Niewiele jest rzeczy, z których Brytyjczycy są bardziej znani niż z zamiłowania do herbaty. Najpopularniejszą herbatą w Wielkiej Brytanii jest klasyczne angielskie śniadanie – czarna herbata, podawana z mlekiem i czasem z cukrem. Większość Brytyjczyków zgadza się, że mleko jest niezbędne do przygotowania dobrej filiżanki, ale nie są zgodni co do najlepszego sposobu jej przyrządzania: najpierw mleko, czy najpierw herbata – to kwestia, która dzieli naród.
Chociaż English Breakfast tradycyjnie podaje się rano, w Wielkiej Brytanii codziennie wypija się jej około 100 milionów filiżanek. Nie należy jednak mylić jej z tradycyjną brytyjską popołudniową herbatą, która polega na piciu herbaty i jedzeniu podpłomyków, kanapek lub ciastek jako popołudniowej przekąski, około godziny 15-17.
MAROKO
W Maroku jednym z najpopularniejszych napojów jest herbata miętowa. Przyrządza się ją przez zaparzenie zielonej herbaty z liśćmi mięty. Zgodnie z marokańskim zwyczajem herbatą częstuje się wszystkich gości, a na specjalne okazje parzy się ją uroczyście na ich oczach. Zazwyczaj gospodarz nalewa herbatę z wysokości co najmniej 30 cm nad szklanką. Pomaga to wytworzyć piankę i napowietrzyć ją, ale jest też oznaką szacunku.
JAPONIA
Matcha z Japonii, zamiast zalewania wody suszonymi liśćmi, jest przygotowywana przez połączenie sproszkowanej zielonej herbaty do wrzącej wody. Oznacza to, że tak naprawdę zjada się jej liście. To właśnie nadaje herbacie Matcha niezwykle intensywnego smaku. Herbata ta zajmuje szczególne miejsce w kulturze japońskiej i jest powszechnie podawana ze słodyczą zwaną wagashi.
TURCJA
Turcja produkuje około 6-10% światowych zasobów tego napoju. Jest to także najczęściej spożywany gorący napój. Podawanie herbaty jest kluczowym elementem tureckiej kultury i gościnności. Podstawą tureckiej kultury picia tego napoju jest mocna, czarna herbata. Zazwyczaj przygotowuje się ją w dwóch, ustawionych jeden na drugim czajniczkach i podaje w szklance w kształcie tulipana. Szklanka pozwala podziwiać kolor herbaty podczas jej picia. Do herbaty po turecku nigdy nie dodaje się mleka, ale często podaje się ją z kostkami cukru.
Podróżuje po świecie i chętnie podglądam jak ludzie piją herbatę. Uwielbiam herbatę w sumie każdą, chociaż moim faworytem są herbaty Basilur i dzięki niej odkryłam że herbata na zalewana na zimno też dobrze smakuje