Czy świat, w którym każdy człowiek jest doskonały i pozbawiony wad w wyglądzie, rzeczywiście prowadzi do pokoju i równości? W dystopijnej przyszłości fizyczne piękno stało się normą, a operacje plastyczne przekształcają ludzi zgodnie z idealnym wzorcem społeczeństwa. Główna bohaterka, Tally Youngblood, zbliża się do swoich szesnastych urodzin. W tym momencie również ona ma przejść transformację i opuścić świat „brzydkich”.
Ideał skrywa tajemnice
Tally z niecierpliwością oczekuje operacji, wierząc, że stanie się „piękną” to klucz do szczęścia. Społeczeństwo uczy, że równość osiąga się przez eliminację różnic, a wygląd zewnętrzny staje się jedynym wyznacznikiem wartości. Jednak wszystko zmienia się w momencie, kiedy główna bohaterka poznaje Shay. Dziewczyna nie tylko kwestionuje sens metamorfozy, harmonii oraz zasad istniejących w mieście, ale również buntuje się przeciwko systemowi. Próbując uratować przyjaciółkę Tally odkrywa, że świat który uważała za doskonały, wcale taki nie jest. Rzeczywistość, w której żyła jest iluzją, a rząd skrywa przerażające tajemnice.
Brzydcy czyli nowa Niezgodna?
Wielu fanów filmu Niezgodna znajdzie w tej historii wiele podobieństw, co może zachęcić lub odstraszyć. Oba filmu skupiają się na młodych bohaterach, którzy muszą stawić czoła wrogiemu systemowi. Zarówno Tally, jak i główna bohaterka Niezgodna — Tris, są zmuszone do podjęcia decyzji, która zmienia całe ich życie diametralnie. Obie walczą z systemem, po odkryciu, że świat, w którym żyły nie jest tak idealny jak myślały, a rząd kontroluje wszystko i wszystkich. Obje stają się częścią ruchu oporu i starają się powstrzymać system, którego kiedyś były częścią. Zdecydowanie można porównać obie te serie, a fani Niezgodnej mogą znaleźć w tej historii coś dla siebie.
Historia warta obejrzenia?
Jednym z głównych problemów może być przedstawienie postaci w sposób stereotypowy. Postacie wydają się jednowymiarowe, zwłaszcza gdy produkcja koncentruje się bardziej na wizualnych aspektach świata, niż na psychologicznej głębi bohaterów. Sprawia to, że ciężko znaleźć w nich większe motywacje do walki niż te z góry narzucone — system jest zły. Ponadto może wydać się, że brakuje mu oryginalności, ponieważ motywy kontroli społeczeństwa i buntowników stały się powszechne w młodzieżowych filmach dystopijnych, takich jak „Igrzyska śmierci” czy „Niezgodna”. Również większość filmu nie zachwyca fabularnie i trzeba go trochę przemęczyć, aby akcja się rozwinęła. Jednak czy są tylko negatywy? Efekty wizualne stanowią duży atut filmu. Świat „pięknych” i „brzydkich” daje ogromne możliwości scenograficzne i może stworzyć fascynującą wizualnie oprawę, ukazującą kontrasty między różnymi grupami społecznymi oraz dystopijną przyszłość.
Film porusza ważne tematy, takie jak to, czym jest piękno, jak presja społeczna wpływa na jednostki oraz jak manipulacja wyglądem może służyć do kontrolowania społeczeństwa. Te wątki mogą skłonić widzów do refleksji nad współczesnym światem. Więc czy warto obejrzeć ten film? Jeśli ma się wolną chwilę oraz ochotę na coś mało wymagającego, to tak. Zwłaszcza że film porusza ważne pytania o to, czym jest prawdziwe piękno, jaka jest cena jego osiągnięcia oraz czy powierzchowna harmonia może zastąpić autentyczną wolność i indywidualność. Na pewno daje to do myślenia, zwłaszcza w kontekście naszej rzeczywistości.
