W świecie startupów, umowy inwestycyjne odgrywają kluczową rolę w sukcesie nowych przedsięwzięć. Zrozumienie typowych struktur tych umów jest niezbędne zarówno dla inwestorów, jak i założycieli startupów. Jakie są zatem typowe struktury umowy inwestycyjnej w startupach?
Umowy inwestycyjne w startupach
Umowa inwestycyjna startup jest kluczowym elementem finansowania startupów i mają kluczowe znaczenie dla sukcesu nowych przedsięwzięć. Określają one warunki, na jakich inwestorzy dostarczają kapitału startupom w zamian za udziały w firmie lub przyszłe korzyści. Te umowy regulują prawa i obowiązki zarówno inwestorów, jak i założycieli startupów, i mają bezpośredni wpływ na strukturę własności i kontroli w firmie.
Zrozumienie typowych struktur umów inwestycyjnych jest niezbędne dla obu stron transakcji. Założyciele startupów muszą wiedzieć, jakie opcje są dostępne i jakie są ich konsekwencje, aby mogli podjąć świadomą decyzję, która najlepiej pasuje do ich potrzeb i etapu rozwoju firmy. Z kolei inwestorzy muszą zrozumieć różne struktury, aby mogli ocenić ryzyko i potencjalne zwroty z inwestycji.
Warunki inwestycji i zabezpieczenia inwestorów
Oprócz struktury kapitału i udziałów, umowy inwestycyjne określają również warunki, na jakich inwestorzy dostarczają kapitału, oraz różne zabezpieczenia mające chronić ich interesy.
W przypadku Prostej Umowy na Przyszłe Udziały (SAFE), inwestor wpłaca określoną kwotę, a w zamian otrzymuje prawo do otrzymania udziałów w przyszłości po ustalonej z góry wycenie. Wycena ta jest często oparta na wartości firmy ustalonej w kolejnej rundzie finansowania lub w momencie wyjścia. Oznacza to, że inwestor nie ma gwarancji, ile dokładnie udziałów otrzyma, ale ma zapewniony udział w przyszłej wartości firmy.
Umowy konwersji długu są nieco bardziej złożone. Inwestor pożycza pieniądze startupowi, a w zamian otrzymuje obligacje lub dług firmy. Kwota długu, stopa procentowa i warunki spłaty są określone w umowie. W momencie kolejnej rundy finansowania lub wyjścia, dług jest konwertowany na udziały w firmie po ustalonej z góry cenie. Zabezpieczeniem dla inwestora jest to, że w razie braku kolejnej rundy lub wyjścia, może on domagać się spłaty długu.
Umowy inwestycyjne w akcje uprzywilejowane z kolei dają inwestorom większe bezpieczeństwo, ponieważ od razu otrzymują oni określony procent udziałów w firmie. Dodatkowo, akcje uprzywilejowane często wiążą się z dodatkowymi prawami i przywilejami, takimi jak pierwszeństwo w wypłacie dywidend czy w przypadku likwidacji spółki. To sprawia, że ten model jest atrakcyjny dla inwestorów, ale może być mniej korzystny dla założycieli startupów.
